skanuj0016 (32)

Dla porównania zestawmy teraz reakcje kationów grupy 2A z NH₃H₂0:

Dobrze zdysocjowanemu Hg(N0₃)₂ odpowiada reakcja:

/^H8_n

2 llg²⁺ + N0₃" + 4 NI l₃aq + H₂0 O NH₂N0₃ + 3 NH₄'

Hg___

biały osad

Dobrze rozpuszczalny, ale bardzo słabo zdysocjowany HgCl₂ reaguje następująco:

HgCI₂ + 2NH₃aq £ iHaNHolCl + NH/ + Cl'

biały

Reakcje te fonnalnie przypominają zachowanie soli IIg₂²⁺, ale oczywiście nie są to reakcje dysproporcjonowania (nie tworzy się czarny osad wolnej rtęci).

Jony Bi³* pod wpływem roztworów amoniaku, strącają biały bezpostaciowy osad mieszaniny hydroksosoli i wodorotlenku:

Bi³⁺+ 3 NH₃aq + 3 H₂0 Z- BiłOHl, + 3 NH/

biały

Jony Cu^2t pod wpływem rozcieńczonych roztworów NH₃aq, wytrącają zielonawy osad hydroksosoli, np. dla CuS0₄ możemy zapisać dwa etapy:

Cu²* + NH₃aq + H₂0 ^ (CuOH)* + NH₄'

2 (CuOH)* + S0₄²" 2 (Cu0HV>S0₄

zielonawy

Przy wyższych stężeniach NH₃aq pojawia się rozpuszczalny intensywnie niebieski kompleks:

tCuOUbSO, 1 8 NI I₃aq 2 2 [Cu(NH₃)₄]²* + 2 110' + S0₄²'

ciemnoniebieski

Pamiętając o stechiometrii, dodajemy trzy powyższe reakcje otrzymując prosty zapis kompleksowania jonów Cu²’ amoniakiem:

Cu²* +4NH₃aq tCu(NH,)₄l^2ł

ciemnoniebieski

Powstawanie rozpuszczalnego, ale bezbarwnego kompleksu, ma miejsce w przypadku jonów Cd²*. Możemy to zapisać w dwu etapach:

1° Cd²* + 2 NH_}aq + 2 H₂0 ^ Cd(OH), + 2 NIL'

biały

Po dodaniu nadmiaru NH₃aq, osad rozpuszcza się:

2° CdCOHb + 4 NHjaq £ [Cd(NH₃)₄]²’ + 2 HO

bezbarwny

Mówiąc o jonach podgrupy 2B należy pamiętać, że w całym badanym zakresie pH (od stężonego HCI aż do 6M KOH), aniony As0₂ i AsO^'¹" nie wytrącająsię. Możemy to zapisać następująco:

Dodajemy nadmiar mocnego kwasu (stęż.HCl):

As0₂‘ + Ff Jż HAs0₂    rozpuszczalny

AsC>4 +3lf    żż    H3ASO4    rozpuszczalny

Dodajemy nadmiar mocnej zasady (6M roztwór KOH):

As0₂ + HO    Iż    x    rozpuszczalny

+ HO’    Jż    x    rozpuszczalny

Pozostałe kationy: Sn²⁺, Sn⁴', Sb³" i Sb⁵', a ściślej mówiąc ich kompleksy chlorkowe, tworzą pod wpływem silnych zasad osady wodorotlenków. (Kationy na (IV) i (V) stopniu utlenienia, ulegają hydratacji lub kompleksowaniu, aby zmniejszyć oddziaływania elektrostatyczne z dipolami H₂0). Przy dalszym wzroście pH, wodorotlenki rozpuszczają się - są amfoteryczne.

Jeżeli będziemy działać amoniakiem na jony podgrupy 2B, to będą się jedynie strącać wodorotlenki. Środowisko amoniaku jest zbyt słabo alkaliczne,