ssaki I (31)

Wilk

C«mis lupus

Długość ciała 100-MO cm. ogona 30-60 cm, waga 30-70 kg.

Wilk jest największym przedstawicielem rodziny psowatych. W wielu krajach europejskich został już całkowicie wytępiony. Od najdawniejszych czasów uważany był przez człowieka za zwierzę podstępne, okrutne i krwiożercze. Tymczasem jest bardzo inteligentny, ma mocno rozwinięty instynkt stadny i zabija tylko wtedy, gdy jest głodny. Spełnia bardzo ważna rolę naturalnego selekcjonera zwierząt roślinożernych (jeleni, dzików itp.). Wilki zamieszkują gęste, duże kompleksy leśne, zarówno na nizinach, jak i w górach. W Polsce spotykane sq jedynie na wschodzie kraju. Prowadza koczowniczy tryb życia, a jedynie w okresie rozrodu pozostają dłużej w jednej okolicy. Wilk to przodek psa domowego, jest jednak silniejszy, bardziej wytrzymały i ma czulsze zmysły. W biegu przednie i tylne nogi psa zostawiają oddzielne ślady, wilk natomiast stawia tylne nogi w miejsce śladów przednich. Psy i wilki mogą się ze sobą krzyżować i dają płodne potomstwo. Wilki sa bardzo sprawne - potrafią pokonać w ciągu jednej nocy dystans do 160 km. Zimą łącza się w starła, którym przewodzą doświadczone samce nazywane basiorami. W tym czasie wilki polują zespołowo, znakomicie się porozumiewając. W trakcie polowania część stada ściga ofiarę, a druga część stara się jej odciąć i zagrodzić drogę. Polują głównie na zwierzęta kopytne, a w okresie letnim większość pożywienia wilków stanowią drobne gryzonie, jaszczurki, ptaki, jaja i owady. Młode przychodzą na świat w marcu-kwietniu po ciąży trwającej ok. 9 tygodni. Rodzi się ich zwykle od 4 do 6 sztuk, są ślepe i dopiero po 2 tygodniach otwierają oczy. Śmiertelność młodych jest bardzo wysoka i wynosi od 60-80 proc. (oznacza to, że z 5 wilczków przeżywa tylko 1 lub 2).

Wilki mogą dożyć ok. 15 lat, jednak na wolności rzadko przekraczają wiek 10 lat ze względu na zużycie zębów, które starszym osobnikom może uniemożliwić |M>bieranie pokarmu.

Do 1 kwietnia 1995 roku wilki były w Polsce zaliczane do zwierząt łownych z letnim czasem ochronnym. Obecnie zostały wpisane na listę gatunków chronionych (z wyjątkiem trzech województw: krośnieńskiego, przemyskiego i suwalskiego, gdzie mogą się odbywać na nie polowania, lecz tylko pod ścisłą kontrolą Polskiego Związku Łowieckiego).

67