img287

sobie ich trzymania, operowania nimi nie są one ostrożne, uważne, nie zwracają uwagi na kolegów znajdujących się w najbliższym otoczeniu. Dzieci nie zdają sobie sprawy z przykrych nieraz skutków nieświadomie popełnianych błędów. Niebezpieczne więc dla samego dziecka i otoczenia może stać się wszystko, czym się ono posługuje, a więc nóż, widelec, igła, nożyczki, szczotka na kiju, grabie, łopata, tłukące się naczynia, kubek napełniony gorącym płynem, leżak, żelazko elektryczne czy kuchenka.

Ogólną zasadą, którą należy się kierować dla zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa, jest postawa profilaktyczna ludzi dorosłych. Jest to przewidywanie następstw, uprzedzenie ich różnymi sposobami. Jednym z nich jest wprowadzanie przyborów i narzędzi, zaznajamianie z ich nazwą, omówienie materiału, konstrukcji, przydatności i sposobu posługiwania się, ustalenia stałego miejsca przechowywania. Należy posługiwać się również metodą pokazu, próbnych ćwiczeń w sposobach korzystania, najlepiej w sytuacjach naturalnych.

Po wprowadzeniu np. grabi demonstrujemy nie tylko sposób grabienia, ale także odstawiania ich (zębami ku dołowi), przenoszenia, a także oczyszczania. W każdej więc sytuacji, gdy idzie o bezpieczeństwo dziecka, nie może być pośpiechu, bezładu, nieuwagi, zapomnienia czy przeoczenia. Cały ciężar tych spraw spoczywa na barkach nauczycielki dotąd, dopóki nie wyćwiczy tych sprawności choćby w niedużej liczbie dzieci w fazie początkowej. Nigdy jednak nie należy w pełni ufać dzieciom, gdy posługują się narzędziami, zwłaszcza mniej bezpiecznymi.

Czynności porządkowe powinny być wykonywane przez dzieci zgodnie z zasadami racjonalnego, a głównie higienicznego sprzątania. Odkurzanie, zamiatanie wilgotną ściereczką przy uchylonych oknach. Konieczne codzienne przepieranie ściereczek, by wyschły do następnego dnia.

Ciasteczka będą bardzo smaczne

91