Magazyn9 4101 djvu

— 35 —

I

kim Chudziński nie zwracał uwagi na znikanie ścięgien wśród-mięśniowych w dolnym (dystalnym) odcinku mięśnia. Wskutek tego i wymiary Chudzińskiego są oczywiście wadliwe. Dalej należy zarzucić mierzenie odległości od pępka, jako od punktu niestałego; więc i w tym względzie spostrzeżenia Chudzińskiego nie mogą być uważane za dobre. Tern się tłómaczy, że z monografii Chudzińskiego (1895) tak mało mogę czerpać ma-teryału.

Przechodząc do własnych badań nad omawianym mięśniem, zacznę od rozpatrywania ilości ścięgien wśródmięśniowych. Pod tym względem dadzą się stwierdzić typy po 2, 3, 4 i 5 ścięgien, a mianowicie w następującej częstości:

U Murzynów:

Ilość ścięgien	Ilość	0/ /o
wśródmięśniowych	spostrzeżeń
2	9	13.3
3	17	25.0
4	37	54.4
5	5 razem 68	7.3

Z powyższego oczywiście wynika, że u Murzynów w przeważającej liczbie wypadków występują po 4 inscriptiones tendineae. Ponieważ brakowało danych porównawczych, zbadałem pod tym względem w Heidelbergu 74 preparaty prostego mięśnia brzucha i otrzymałem następujące zestawienie:

Ilość ścięgien	Ilość	0/ 10
wśródmięśniowych	spostrzeżeń
2	2	2.7
3	40	54 5
4	30	40 6
5	2	2.7

Zestawienie to potwierdza uważane za normę dla Europejczyka mniemanie, że najczęściej występują 3 ścięgna wśród-mięśniowe.

Porównując Murzyna z Europejczykiem, musimy uznać, że Murzyn zajmuje stanowisko znacznie prymitywniejsze.

Co do asymetrycznej ilości ścięgien prawego i lewego mięśnia, to w 7 wypadkach stwierdzono ich różną ilość, czyli że asy-metrya występuje u Murzynów w 22°/₀ przypadków.