Untitled Scanned 20 (4)

188    ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

Zgromadził Bog apostoły,

Z dalekich sie stron zebrali W prz(y)bytku Maryjej stali,

Nabożnie ją pozdrowili.

²⁵ Zstąpił Jezus dnia trzeciego,

Nie chciał zmienić słowa swego.

„Pojdziż miłe ucieszenie,

Wzniosę cie w wieczne zbawienie”.

Maryja odpowiedziała:

³⁰ „Dusza ma w tobie wesoła,

Gdym ciebie Boga uźrzała,

Jegożem zawżdy czekała”.

Gdyó ją podniósł na prawicy,

Zumieli się święci wszystcy,

⁸⁵ łże Bog niesie człowieka,

Co sie nań gniewał od wieka.

Bzekąc: „Co to jest dziwnego Jidzie z tego świata złego —

Ciągnie w niebieskie radości,

⁴⁰ W tak wielikiej poczciwości”.

Wyższych korow anjołowie Odpowiedzieli k tej mowie:

„Taó Panna męża nie znała,

Porodziła Zbawiciela.

w. 34 zumieć się — zdziwić się, osłupieć.

⁴⁵ Śliczna jako miesiąc w pełni,

Jako słuńce wyborna wielmi.

Pan Bog ją tak umiłował,

We czsnem panieństwie zachował.

Me ma równia miedzy nami,

⁶⁰ Wszytcy to widziemy sami, Przewyższyła płeć anjelską Swoją czystotą panieńską.

Podź Panno wyższej królować,

Me możem sie tobie równać,

⁵⁵ Tyś Matka, Syna Bożego Stworzyciela niebieskiego.

Z twoim Synem mieszkać będziesz, Ka prawicy jego siędziesz, Wspominaj na grzeszne stworzenie, ⁶⁰ Boś ty grzesznych ucieszenie.

Póki sie pomsta nie stanie,

Prosi Boga Oćca za nie,

Odzowi jego skazanie,

Ać jich nie da w zatracenie”.

⁶⁵ Gdyć prosi niebieska rzysza, Zawołajmy z płaczem dzisia Ku wielebnej uciesznicy,

Ku wszech grzesznych pomocnicy.

48 czsny — nieskazitelny, cnotliwy.

63 odzowi — odwołaj (od „odzywać” — oywoływać). 65 rzysza — rzesza, tłum.