IMGi17 (2)

lecz są charakterystyczne dla dzieci młodszych. Niedojrzałość emocjonalna polega na tym, że treść przeżyć emocjonalnych i sposób ich wyrażania są nieadekwatne w stosunku do wieku.

M. Bogdanowicz⁵⁴ stwierdza, że niedojrzałość emocjonalna połączona z opóźnieniem w rozwoju społecznym powoduje trudności w przystosowaniu się do grupy rówieśniczej i utrudnia funkcjonowanie w świecie społecznym w życiu dorosłym. O niedojrzałości emocjonalnej mówimy wtedy, gdy nasilenie i rodzaj reakcji dziecka odbiega od normy dla danego wieku.

Charakterystyczne cechy zachowań dziecka

z niedojrzałością emocjonalną

Przejawem infantylnego zachowania u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym jest mała adekwatność reakcji emocjonalnych w stosunku do sytuacji oraz niepowściągliwe ich wyrażanie. Dzieci te z błahych powodów wybuchają płaczem, często się złoszczą, obrażają. Ich stany emocjonalne trwają krótko. Bardzo łatwo zniechęcają się do zajęć, które sprawiają im trudność, oraz do osób, które je czymś zraziły. Mają słabe poczucie obowiązku i kierują się przede wszystkim zasadą doraźnej przyjemności. W swoich sądach i opiniach są bardzo mało obiektywne. Mają ograniczoną zdolność do przewidywania następstw swoich czynów. Dziecko emocjonalnie niedojrzałe nie może długo wytrwać przy narzuconej mu formie działalności i kontynuować jej tak długo, jak sytuacja tego wymaga. Nie podporządkowuje się poleceniom wydawanym całej grupie, a uwagi nauczyciela kierowane wprost do nich korygują tylko na krótki czas ich zachowanie.

Charakterystyczne cechy zachowań:

-    dwubiegunowość wyrażania emocji;

-    stałe zainteresowanie ze strony osób dorosłych;

-    uczucie zazdrości o kontakty z innymi dziećmi;

⁵⁴ M. Bogdanowicz, Psychologia kliniczna dziecka..., op. cit.

76