Inżynieria finansowa Tarcz6

116 Innowacje finansowe jako atrybut...

że wartość rynkowa financial futures jest zawsze równa zero, w odróżnieniu od kontraktu forward, którego wartość określa wzór (8.2). Wzór, który określa cenę kontraktu futures można zapisać:

X=S,-P_r + P_re-P_ll,    (8.3)

gdzie:

X - cena futures,

S, - oczekiwana cena dobra,

P_r - premia za ryzyko,

P_re - premia reinwestycyjna,

P,i - premia dostarczenia.

Premia reinwestycyjna wynika z oczekiwanego zysku (straty) z reinwestycji pieniędzy otrzymanych wskutek procesu marking to market. Natomiast premia dostarczenia jest związana z tym, że niektóre kontrakty pozwalają sprzedawcy kontraktu wybrać typ dostarczanego towaru. Znak premii reinwestycyjnej zależy od tego jaki jest znak kowariancji między ceną dobra i poziomem stóp procentowych. Dodatni znak kowariancji oznacza, że kupujący uzyskają najwyższe wypłaty wówczas gdy stopy procentowe będą wysokie. Dodatkowe sumy zaczną się pojawiać na rachunku posiadacza kontraktu gdy stopy procentowe będą wysokie. Są to korzystne warunki do reinwestycji zysków z kontraktu.

Przy niskich stopach procentowych pieniądze będą zabierane z rachunku posiadacza kontraktu, który może zaciągać pożyczki w celu zastąpienia tych kwot na rachunku. Tę cechę kontraktu ocenia się jako atrakcyjną dla inwestorów. Pozwala ona zwiększyć oczekiwaną wartość wypłat jaką otrzymują inwestorzy. Oczywiście, to co jest ko-rzyst-ne dla posiadacza kontraktu jest niekorzystne dla sprzedającego kontrakt. Dlatego sprzedający będą zawsze odmawiać zawarcia kontraktu tak długo dopóki cena futures będzie niższa od ceny spot.

Istota premii za ryzyko jest taka sama jak dla kontraktu forward. Znak premii dostarczenia (jeżeli oczywiście kontrakt przewiduje taką możliwość) jest taki sam dla wszystkich dóbr. Dla premii reinwestycyjnej i premii za ryzyko może być on różny dla różnych dóbr. Na przykład, dla kontraktów futures na papiery wartościowe o stałym dochodzie (na przykład obligacje, bony skarbowe) znak premii reinwestycyjnej jest ujemny. Wynika to z niewątpliwej relacji równoważności między cenami tych papierów i poziomem stóp procentowych. Efektem jest ujemna kowariancja między stopami procentowymi i cenami tych papierów wartościowych.