Jeżdze motorowerem Komar1

4) Po zatrzymaniu się motoroweru należy sprawdzić czy przy sil- J niku nie ma przecieków oleju.    '

Przeprowadzenie tych wszystkich prób pozwoli ustalić faktyczny stan techniczny motoroweru.

4.9. Planowanie napraw

Po określeniu stanu technicznego motoroweru możemy przystąpić do zaplanowania zakresu napraw. Naprawa ma na celu usunięcie skutków uszkodzeń lub zużycia określonych części czy zc-śpołów motoroweru oraz doprowadzenie ich do stanu używalności. 1 Do naprawy należy przystąpić natychmiast po stwierdzeniu nie-* prawidłowości, których nie możemy usunąć w ramach normalnychj czynności obsługowo-regulacyjnych.

Jeżeli niedomaganie dotyczy wyłącznie jednego wyodrębnionego zespołu, np. iskrownika, łożysk kół, jednego teleskopu, a wszystkie ■ inne zespoły motoroweru są w pełni sprawne technicznie, należy fl oczywiście ograniczyć naprawę do jednego zespołu. W przypadku ■ gdy wystąpi poważniejsze uszkodzenie w jednym z zespołów, dajmy fl na to zużycie kół zębatych, a równocześnie działanie silnika budzi 1 pewne wątpliwości z uwagi np. na występujące w układzie korbo- I wym stuki, wskazane byłoby jednocześnie naprawienie obu z< łów.

Ustalając zakres naprawy należy jednak pamiętać, że zbyt częste rozbiórki zespołów prowadzą do obniżenia trwałości motoroweru. 1 Nawet bowiem najstaranniej przeprowadzona rozbiórka, powta- i rżana wielokrotnie, musi wreszcie doprowadzić do utraty wcisków | współpracujących części (np. osadzenia łożysk), utraty szczelności Ą połączeń, w powierzchniach przylegania kadłubów i pokryw • do zniszczenia gwintów otworów, śrub itp. Z drugiej jednak strony 1 trzeba pamiętać, że Jeszcze bardziej szkodliwe jest użytkowanie motoroweru przy niesprawnie działających zespołach.

Pojedyncze naprawy trzeba przeprowadzać w motorowerze, któ- i ry przejechał nie więcej jak 15 000 km. Po przekroczeniu tej gra- j nicy pojazd wchodzi w fazę dość intensywnego zużywania się _i wszystkich części i po przejechaniu 18 000 km kwalifikuje się do naprawy głównej. Jest to okres dość długi, badania bowiem wykazały, te przeciętny użytkownik przejeżdża rocznie najwyżej 4000 km. Znane są przypadki przejechania Komarem nawet 25 000 km bez naprawy głównej, lecz uzyskanie tak dużego przebiegu wymaga bardzo starannej pielęgnacji motoroweru.

Naprawa główna obejmuje wszystkie lub znaczną większość zespołów wchodzących w skład motoroweru. Pojazd przeznaczony do j naprawy głównej rozbieramy na poszczególne części. Części moto- ,i

I

58

roweru ulegają zużyciu lub zniszczeniu w niejednakowym stopniu, dlatego też podczas weryfikacji należy je dzielić na trzy zasadnicze grupy:-    wM

—    nadające się do dalszej pracy,

—    do naprawy,

—    do wymiany.

Ocenę uszkodzeń i stopień zużycia określa się na podstawie dokładnych pomiarów lub oględzin' zewnętrznych. Dopuszczalne zużycie poszczególnych części znajdzie Czytelnik w treści książki oraz tablicach.

Przeprowadzając kwalifikację części należy pamiętać, że jeśli zużycie danej części bliskie jest zużycia dopuszczalnego, należy zakwalifikować ją jako nie nadającą się do dalszej pracy w motorowerze. Założenie do pojazdu w czasie naprawy, możliwie dużej liczby części nowych przedłuży jego żywotność, a co najważniejsze pozwoli uniknąć naprawy w okresie międzynaprawęzym.