Obraz
1 (42)

212 KRÓLOWIE 5ZCZURÓW

Fryderyk Wielki ubrany w ceremonialny fartuszek przewodniczący zebranu loży masońskiej w roku 1740.

nięcia zamierzonego celu. W latach czterdziestych XVIII wieku Fryderyk zawarł pakt z Francją, która w tym czasie wspierała aktywnie Jakobitów zwalczających Hanower-czyków. Po Londynie krążyły nawet plotki, że Fryderyk pomagał Jakobitom w przygotowaniu ich wielkiej inwazji na Anglię w roku 1745.

Następnie Fryderyk ponownie zawarł sojusz z Anglią i dalej czerpał korzyści z jej nieszczęść. Nie tylko zyskał nowe terytoria, ale również pieniądze. W dochodach Fiyderyka udział miały także pozostałe niemieckie ksiąsrewka, włącznie z Han-noverem. Wszyscy oni zarabiali pieniądze na wynajmie Anglii swoich żołnierzy za niebotyczne kwoty. Hannover uczestniczył w tym procederze od dziesiątków lat.

Wynajmowanie niemieckich żołnierzy zaciężnych do Anglii, po tym jak niewielka klika niemieckich rodzin książęco-królewskich zawładnęła angielskim tronem i osadziła na nim jednego ze swoich ludzi, było jednym z większych skandali w historii Europy. Następnie wykorzystując swoje wpływy klika ta zmilitaryzowała Anglię i wplątała ją w wojny. To posunięcie pozwoliło jej doić brytyjski skarb poprzez wynajmowanie Anglii drogich żołnierzy mających walczyć w wojnach, które sama wznieciła! Nawet gdyby Hanowerczyków usunięto z Anglii, wróciliby do swojego rodzinnego księstwa z pokaźną sumą pieniędzy zarobionych na tych wojnach. To właśnie może być kluczem do zagadki, dlaczego niektórzy członkowie tej kliki popierali szkocką masonerię, a później przejęli nad nią kontrolę.

Anglia wynajmowała żołnierzy zaciężnych na podstawie „umów subwencyjnych", które były faktycznie umowami handlowymi. Zaczęła kor zystać z tego rodzaju umów

Baron von Hund, założyciel loży „Ścisłego Posłuszeństwa”.

niemal natychmiast po opanowaniu jej w roku 1688 przez dynastię orańską. Jak pamiętamy, jedną z pierwszych rzeczy, które uczynili William i Maty po objęciu biytyjskiego tronu, było wplątanie Anglii w wojnę.

Niemieccy żołnierze zaciężni byli stałym ciężarem dla Anglii. Najwcześniejsza wzmianka na ich temat znajduje się w korespondencji księcia Marlborough¹, który był jednym z dowódców angielskich walczących na kontynencie europejskim przeciwko Francji w czasie wojny o hiszpańską sukcesję (1701-17J4).² Flannover wynajmował Anglii swoje wojska, zanim jeszcze jego władcy zasiedli na jej tronie. 15 maja 1702 roku Marlborough omawiał konieczność zapłacenia wojskom hannoverskim, jeśli miały przystąpić do walki.

Skoro już mamy wojska hannoverskie. to niestety musi się znaleźć sto tysięcy koron, które należy im wypłacić, zanim wyruszą. Zatem byłoby bardzo dobrze dla Sprawy, gdyby te pieniądze czekały na mnie w Holandii, kiedy już tam dorrę.³

Czteiy dni później rząd angielski przesłał 22.600 funtów jako zapłatę najemnikom. Prusy i Hesja również dostarczały Anglii najemników w czasie tej wojny. Marlborough domagał się pieniędzy także dla nich. Pisząc 26 marca 1703 roku z Hagi lamentował:

1

   Przytoczone tu fragmenty jego listów przetłumaczone są na język współczesny.

2

   Wojny o „sukcesję" były wywoływane sporami dotyczącymi tego, kto powinien objąć tron. Główne potęgi europejskie często mieszały się do tych sporów i przeistaczały je w konflikty na dużą skalę ciągnące się nieraz całymi latami.

3

   Henry L. Snyder (pod redakcją), The Marlborough-Godolphin Corrcspondmce, Oxford at the Clarendon Press, 1975, str. 57-58.