Obraz
9 (123)

METODY ZACISKOWE

Dla metod zaciskowych opisu i badania układów elektrycznych charakterystyczne jest rozpatrywanie układu jako dwójnika, czwórnika, ogólnie - n-wrotnika i badanie właściwości układu na podstawie jego wielkości zaciskowych bez wnikania w do wnętrza układu.

I.Dwóiniki SLS

Dwójnikjest: - skupiony, liniowy, stacjonarny jeżeli przy zerowych warunkach początkowych równanie operatorowe ma postać:

u = Z(s)i

łub

i = Y(s)u

przy czym impedancja dwójnika Z(s) oraz admitancja

są funkcjami wymiernymi rzeczywistymi (o współczynnikach rzeczywistych), dwójnik SLS —>    jednowymiarowy element SLS

Każdy dwójnik zbudowany z elementów SLS jest dwójnikiem SLS Impedancja dwójnika SLS ma zatem postać:

_Z(s)= L(s) ₌ ^aks^k+a_k-₁s^k-¹ + - •+a₁s + a₀

^W M(s) b_ms^m + b_m_₁s^m~^l + • • • + b,s + b₀

gdzie:    aj^O,    b^O

oraz    aj, (i=0,l,...,k),    bj (i=0,l,...,m) są rzeczywiste.

Układy przedstawione na rys. a/

Dwójniki równoważne	—>	dwójniki o takich samych
impedancjach.

Przykłady

b/ są dwójnikami, ich impedancje są bowiem równe:

a/

Z(s) = R, +

R.

sRjR₂C + Rj + R₂

sR₂C +1

sR₂C+ 1

R₂ — r sRjR C + Rj+R₂ - r b/ Z(s) = Rj +-----—-¹-^ł-

sR₂C +1

sR₂C +1

Przypadki graniczne dwójnika SLS:

zwarcie:    Z(s)=0, (Y(s)= oo ),

rozwarcie    Y(s)=0,(Z(s)= oo ).

metody zaciskowe

2007-01-04

1