OMiUP t2 Gorski9

a

		_r r :		"hr	'xzh__
		7	r
		1 ♦ 1 ^1ij	1 •t .1.	1 ł ^1 1 .1.	1 ł ł ' 1 ^1 ' .i..J

			T^-					■T , 1 1 ^1t
			r i 1	“T	■'T 1 a j , ł	J---	rt 11, i ♦		■ r i * i ♦
			L	-	- 1		_ L -	• X >	_ i

Rys. 5.19. Przykłady układów stosowanych w płytowych wymiennikach ciepła; a) płytowy dwuczynnikowy wymiennik ciepła o prostym przepływie przeciwprądowym, b) płytowy dwuczynnikowy wymiennik ciepła o przepływie kombinowanym przeciwprądowo-współprądowym, c) płytowy wymiennik ciepła w układzie szeregowym

Wymienniki płytowe nadają się do stosowania zróżnicowanych przepływów czynników oraz mogą służyć jednocześnie kilku czynnikom. Przykłady układów w płytowych wymiennikach ciepła pokazano na rysunku 5.19. Współczynnik przenikania ciepła k w wymiennikach płytowych zawiera się — w zależności od rodzaju czynników biorących udział w wymianie ciepła — w granicach 23004-5800 W/m² K (około 2,54-3 razy więcej niż w wymiennikach rurowych).

Odmienną grupą płytowych wymienników ciepła są wymienniki spiralne, wyprodukowane m.in. przez szwedzką firmę Alfa~Laval wg patentu Rosenblada.

Spiralny wymiennik ciepła, którego szkic przedstawiono na rysunku 5.20, składa się z dwóch pasów wykonanych z blachy stalowej lub z innego materiału, zwiniętych w postaci spirali, tak że między nimi tworzą się dwa oddzielne kanały. Górne i dolne ich krawędzie są uszczelnione w stosunku do

29