Picture
6 (2)

26

Sporządzanie roztworu przez rozcieńczenie

1.    Przygotować kolbę miarową o odpowiedniej pojemności, w której zostanie sporządzony roztwór. Na kolbie należy zamieścić podstawowe informacje dotyczące roztworu: wzór związku, stężenie molowe teoretyczne, datę sporządzenia roztworu.

2.    Odmierzyć obliczoną objętość roztworu stężonego (P,) za pomocą odpowiedniej pipety Mohra i przenieść roztwór do kolby. Dopełnić roztwór rozpuszczalnikiem do kreski na szyjce kolby i wymieszać.

3.    Sprawdzić stężenie rzeczywiste roztworu metodami analizy ilościowej.

2. REAKCJE ZWIĄZKÓW NIEORGANICZNYCH W ROZTWORACH

2.1. Nazewnictwo związków nieorganicznych

Nazewnictwo związków nieorganicznych przedstawiono na wybranych przykładach. W tabelach podano nazwy podstawowych typów związków nieorganicznych, tj. tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli |7, 12|.

Tlenki metali i niemetali przedstawiono w tabeli 2. W tabeli uwzględniono tylko te związki, w których tlen występuje na stopniu utlenienia -II. Należy pamiętać również, że tlen tworzy nadtlenki, np. H₂O_z (nadtlenek wodoru), BaO, (nadtlenek baru), w których tlen występuje na stopniu utlenienia-I.

Wodorotlenki oraz odpowiednie hydroksosole zawiera tabela 3. Wodorotlenek składa się z metalu lub grupy amonowej NH * połączonego z grupą hydroksylową OH'. Liczba grup wodorotlenowych w związku zależy od wartościowości metalu. W reakcji dysocjacji wodorotlenków wielowodorotlenowych na poszczególnych etapach powstają kationy, zawierające niezdysocjowane grupy wodorotlenowe, np. kation dihydroksoglinu Al(OH)2- Takie kationy w połączeniu z resztą kwasową tworzą hydroksosole, np. A1(0H)₂N0₃ - azotan (V) dihydroksoglinu.

Tabela 2

Wzory i nazwy systematyczne wybranych tlenków metali i niemetali

Wartościowość pierwiastka	Tlenek
	Na,0	sodu
	Ag,0	srebra (I)
	Cu,0	miedzi (1)
	Hg,0	rtęci (1)
	N,Ó	azotu (I)
	Br,0	bromu (I)
	MgO	magnezu (II)
	PbO	ołowiu (II)
H	ZnO	cynku
	NO	azotu (II)
	CIO	chloru (II)
	CO	węgla (II)