skanowanie0005

88 Harold Pinter

ME G

Nie, już nie ma.

PETER

Aha.

MEG

Zaraz pójdę po zakupy, (przygląda się, jak Peter je)

PETER

Bardzo smaczne.

MEG

Wiedziałam, że będzie ci smakowało,

PETER

Słuchaj Meg, wczoraj wieczorem podeszli do minie na plaży jacyś dwaj panowie.

MEG

Dwaj panowie?

PETER

Tak. Pytali, czy mogliby tu zamieszkać na parę dni.

MEG

Zamieszkać? Tutaj?

PETER

Tak.

MEG

Wielu ich było — mówisz?

PETER

Dwóch.

MEG

I co powiedziałeś?

PETER

Powiedziałem, że nie wiem. Więc powiedzieli, że przyjdą się dowiedzieć.

MEG

I co? Przyjdą?

PETER

Powiedzieli, że przyjdą.

MEG

Słyszeli o nas, czy co?

PETER

Widocznie słyszeli.

MEG

Tak. Na pewno słyszeli, że to bardzo dobry pensjonat. Bo jest! Jesteśmy na liście.

PETER

Tak.

MEG

Wiem, że jesteśmy.

PETER

Przyjdą chyba dzisiaj. Poradzisz sobie?

MEG

Cóż, jest ten ładny pokój.

PETER

Jest przygotowany?

MEG

Ten pokój z fotelem. Jest przygotowany dla gości.

PETER Na pewno?

MEG

Tak. Dobrze, niech przyjdą.

PETER

Dobra.

MEG (odkładając skarpety itd. do szuflady)

Pójdę obudzić tego pętaka.

PETER

Ma być jakiś nowy spektakl w „Savoyu”.

MEG Na molo?

PETER

Nie. W „Savoyu”, w mieście.

MEG

Gdyby to było molo, Stanley mógłby tam zagrać.

PETER

Nie, to inny spektakl, zwyczajny.

MEG

Jak to •— zwyczajny?

PETER

No, bez tańca czy śpiewu.

MEG

Tylko co robią?