skanowanie0125

Z KSIĘGI MĄDROŚCI TYMCZASOWEJ (Glosy)

I

,,Du bist nicht, was du nicht nennst

Du bist nicht, was du dich wahnst” R. Wagner Siegfried

Cechą charakterystyczną żywej całkowitości jest wszechsympatia bezżadna. — Gdyż jak profil rysuje współcześnie fragmentaryczność rzeczy i tej fragmentaryczności uzupełnienie; — jak szarpanina brzegu naznacza również linię morza; — tak żądze nasze są wymową naszej niezupełności, kreślą wyrwy w naszej pełni i linie bijącego o jej brzegi morza uzupełnień ostatecznych.

Cechą żywej, bezżądnej całkowitości jest niezmienność. Żądze nasze są symptomatowymi na duszy naszej piętnami tych tkani, co się przemieniać muszą. Pożądać znaczy reagować; reagować to — ulegać; — być podległym władzy zdolnej nas zmienić. — Znaczy zatem nie być niezmiennym.

Jesteśmy podlegli, jesteśmy niewolnikami tego, co w nas budzi żądzę i jej objawy magnetyczne: zawiść, niechęć, upojenie.

Zatem pożądamy w danym zjawisku pewnej formy lub stopnia siły, których nie posiadamy — gdyż pożądamy tego, czego nie mamy.

Lecz i odwrotnie: nie mamy, czego pożądamy.

Zatem pierwszy warunek praktyczny posiadania: nie pożądać.

Jak nie pożądać tego, czego się pożąda? — Nie zgadłeś jeszcze, studencie najwyższej medycyny? — Wszelka choroba leczy się jak ospa: nią samą. Chorobę żądzy leczy się żądzy kwintesencją: WOLĄ.

Chciej tego, czego pożądasz, a zniknie pożądanie. Gdyż jesteś tym, co nazwiesz, — a Wola jest panią imion.

Więc wniosek praktyczny: — nazwij przedmiot swojej żądzy.

Lecz jak nazwać? — o ty, którego uczyć trzeba! — Czy Jula zwie się twa kochanka modrooka? — Nie! ona się zwie: modre oczy.

Tak nazywaj wszystko, co cię, z gmatwaniny otoczeń drugorzędnych, harmonij zwodniczych, mag-netyzuje własnego dopełnienia profilem: — wyosob-nij z rozkwitów rdzeń, — z rudy zjawiska wytapiaj istotę swych pożądań.

Gdyż rzeczy i osoby pożądane są tylko ukrytymi w Zawojach złudzeń, uzewnętrzniającymi się mozolnie potrzebami własnej istoty pożądającego.

251