skanuj0032 (67)

150 SYLWIA KULCZYK

2.    Nurt kontemplacyjny; przeżycie duchowe, często będące bodźcem twórczym, nie musi wypływać wyłącznie z uroku przyrody; istotny jest sposób spożytkowania uroków krajobrazu, pozwolenie sobie na chwilę zadumy i refleksji; specjalnie temu celowi służyć mają np. liczne założenia parkowe, umyślnie przemyślany sposób wzbogacane w elementy kulturowe np. park w Puławach czy Arkadii.

3.    Nurt samorealizujący; trudnymi i wymagającymi sprawdzenia samego siebie warunkami mogą być nie tylko dzikie, leśne ostępy, ale także przeżycie tygodnia w jednym z tradycyjnych społeczeństw o egzotycznej dla odwiedzającego kulturze. Pewne związki z konkretnymi kulturami mają również wybrane dziedziny aktywności fizycznej, np. jazda psimi zaprzęgami czy wędrówki na wielbłądach.

Pojęciem pokrewnym ekoturystyce jest turystyka aktywna. Bardzo często kojarzone jest ono wyłącznie z poszukiwaniem pewnego wysiłku fizycznego - od uprawianych amatorsko sportów wodnych czy wędrówek rowerowych, po sporty ekstremalne, wymagające szczególnego przygotowania i sprawności fizycznej, nastawione na bicie życiowych rekordów. Jednakże, jak podkreśla Andrejuk (Lewandowski 2005), turystykę aktywną rozumieć należy nie tylko jako wymagającą pewnego wysiłku fizycznego, ale także intelektualnego; jest tu więc miejsce zarówno na poznanie odmiennych od własnych kultur, jak i na przeżycie duchowe.

Wzajemne powiązanie turystyki przyrodniczej, kulturowej, aktywnej i eko-turystyki ilustruje ryc. 1.

Ryc. 1. Wzajemne relacje między wybranymi formami turystyki; kolor szary - ekoturystyka Źródło: opracowanie własne.