skanuj0067 (22)

sk: realizowane : osób przekazy-

.tuacji, gdy cel est programem, "a do pisania.

. no przy użyciu jaki osiąga się pasania należy sz, można też pewną sekwen-lowi, w którym sposób, w jaki przez edytor ~ • waniu tekstu lich przesunięć = z jakościowo ib przynajmniej

.‘.e współczesny „przyjazne ego określenia barnów przez s Drzez Smitha encie studenci ić umiejętność wspomnianych sowania kilku-bmacji maksymach polskich et nauczenie eci komputera

tnego punktu i przy u ż y-aktu, że prze-jczenia", tzn. e mikrokom-cesie uczenia

Interakcyjność uczenia się wspomaganego mikrokomputerem

Uczenie się przy użyciu mikrokomputera z całą pewnością stwarza nowe możliwości, jeśli chodzi o przebieg procesu uczenia się. Otwartą sprawą pozostaje przy tym stwierdzenie, czy te, mające charakter techniczny, nowe możliwości stwarzają nowe perspektywy dla samego procesu uczenia się, analizowanego ze względu na psychologiczne funkcjonowanie uczącej się osoby.

Jedną z interesujących cech uczenia się za pomocą mikrokomputera jest interakcyjny tryb pracy. Tryb ten nie jest wprawdzie niczym nowym, ponieważ każda lekcja szkolna ma cechy interakcji ucznia z nauczycielem, jednakże intensywność interakcji i stopień uzależnienia od niej przebiegu uczenia się jest czymś niespotykanym. Proces uczenia się może być dynamicznie przeorganizowywany w zależności od potrzeb wynikających z indywidualnych cech ucznia i jego postępów. Zarówno przebieg programowanego uczenia się, jak i faza kontrolowania nabytej wiedzy mogą być oparte na pomyśle kwestionariusza dynamicznego, opisanym przez Nowakowską (1975).

Interakcyjny tryb pracy dopuszcza, a czasami wręcz zakłada bezustanne udzielanie informacji zwrotnej na temat wyników uczenia się. Udzielane często i w nietypowy sposób informacje zwrotne o wynikach mogą wywierać istotny wpływ zarówno na przebieg, jak i na wyniki uczenia się. Nie bez znaczenia jest tu również rodzaj przyswajanej wiedzy lub nabywanych umiejętności.

Edukacyjne zastosowania mikrokomputera

Aby zrozumieć, na czym polega specyfika uczenia się wspomaganego komputerem, należy poznać podstawowe metody, za pomocą których jest ono realizowane.

Najczęstszym sposobem wykorzystania mikrokomputera w procesie dydaktycznym jest użycie go tak, aby zastępował podręcznik programowany. Podejście takie polega na prezentowaniu przez maszynę określonych porcji wiadomości i testowaniu stopnia ich przyswojenia. W zależności od wyniku testowania powtarzana jest prezentacja odpowiednich partii materiału. Sposób prezentacji wiadomości może być bardzo atrakcyjny, a pozytywne wyniki testowania zazwyczaj są nagradzane wykonaniem podprogramów zapewniających mniej lub bardziej absorbującą rozrywkę. Mimo to realizowanie funkcji podręcznika programowanego wydaje się niewykorzystaniem możliwości narzędzia, jakim jest mikrokomputer. W gruncie rzeczy dobrze przemyślany podręcznik w formie książkowej pełni bardzo podobne funkcję, a ponadto umożliwia uczącemu się aktywny udział w modyfikowaniu proponowanego przez podręcznik programu.

165