skanuj0280 (4)

2 M

(11.401

gdzie d. — średnica podziałowa.

Pod wpływem siły obwodowej F występuje zginanie zęba u podstawy. Ponieważ przekrój zęba jest zmienny, należy przyjąć umowny przekrój niebezpieczny. Zgodnie z rys. 11.15 przekrój ten ustalono w miejscu styku trójkąta równobocznego z zarysami boków zęba. Ramieniem momentu zginającego jest więc odcinek h_F, zaś przekrojem niebezpiecznym — prostokąt o wymiarach s i b (gdzie s — wymiar zęba u podstawy, b — szerokość uzębienia — rys. 11.5).

Rys. 11.15. Naprężenia zginające u podstawy zęba i rozkład sił

Maksymalny moment zginający wynosi wówczas M_g = F‘h_p    (11.41)

zaś maksymalne naprężenia zginające u podstawy zęba

(11.42)

Mg _ 6F h_F °⁹ W_z b-s²

Wyznaczanie wymiarów h_F i s wymaga skomplikowanych obliczeń, dlatego — korzystając z zależności, że wymiary zęba (a więc także h_F i s) są proporcjonalne do wartości modułu — wprowadza się tzw. współczynnik kształtu zęba q

6 h_Fm

(11.43)

280