skanuj0008

doskonale białe całkowicie odbijają promienie, a przez ciała doskonale przezroczyste promienie całkowicie przenikają. Powierzchnia doskonale czarna całkowicie pochłania padającą na nią energię promieniowania, a jednocześnie nie przepuszcza i nie odbija żadnej jego części. Całkowitą ilość ciepła wypromieniowanego do otoczenia oblicza się zgodnie z prawem Boltzmana ze wzoru:

W^x

Q = CA

gdzie:

Q - ilość ciepła [kJ],

A - powierzchnia ciała wypromieniowującego [ni²],

T - temperatura ciała [K], x - czas wypromieniowywania [h],

C - współczynnik promieniowania zależny od rodzaju i stanu powierzchni ciała [kJ/(m² • h • K⁴)].

Współczynnik promieniowania C waha się od 0,84 do 19,3 kJ/(m² • h * K⁴), np. dla żeliwa wynosi 18,85 kJ/(nv • h • K⁴), a dla stali polerowanej 0,85-6,30 kJ/(m²- h ■ K⁴).

Przenikanie ciepła zachodzi wtedy, gdy czynnik grzejny, np. gorące spaliny, skraplająca się para wodna doprowadza ciepło do ogrzewanego urządżenia głównie w drodze konwekcji. Ciepło przyjęte od czynnika grzejnego przez zewnętrzną powierzchnię ścianki urządzenia ogrzewanego dociera do jej powierzchni wewnętrznej wskutek przewodzenia. Tu następuje przejmowanie ciepła przez produkt ogrzewany, w którym rozchodzi się ono w wyniku konwekcji.

Taki złożony proces wymiany ciepła, gdzie pewną rolę odgrywa także promieniowanie ciepła, nazywamy jego przenikaniem. Ilość ciepła, która przenika od czynnika grzejnego do środowiska ogrzewanego za pośrednictwem przewodzenia, konwekcji i promieniowania określa się równaniem:

gdzie:

Q - ciepło przekazane przez ściankę [kJ],

A - powierzchnia ścianki [nr],

t\ - temperatura czynnika grzejnego [K],

ti — temperatura środowiska ogrzewanego [K],

Ar - współczynnik wymiany ciepła [ kJ/m² • h • K],

X - czas przenikania ciepła [h].

Współczynnik wymiany ciepła można wyznaczyć z zależności:

!=-L _L _L

k oi M <xi

Przy ogizewaniu cieczy lub produktów półciekłych bez wymuszonego obiegu k — 850-2100 kJ/(m“ • h • K). W przypadku cieczy wrzących lub intensywnie mieszanych oraz zastosowania skraplającej się paw jako czynnika grzejnego, współczynnik k może osiągnąć wartość 30 000 kJ/(m • h • K). Uzyskanie wysokiej wartości współczynnika wymiany ciepła jest podstawowym celem współczesnej techniki grzejnej. Współczynnik k ulega znacznemu obniżeniu, jeżeli ścianka urządzenia jest pokryta kamieniem kotłowym (1-milimetrowa warstewka kamienia kotłowego stanowi taką przeszkodę, jak ścianka stalowa grubości 40 mm).