systematyka2

Forma jest niższą jednostką od odmiany, dzisiaj rzadko spotykaną, np. Celosia argentea f cristata; Celosia argentea f. plumosa (celozja w dwóch formach grzebieniastej i pierzastej). Wiele roślin ozdobnych posiada odmiany uprawne (w ogrodnictwie - ogrodowe) - cultmir. Odmianą uprawną może być każda roślina znaleziona na stanowisku naturalnym, na terenie uprawnym lub wyhodowana, jeżeli z jakiegoś powodu jest cenna dla ogrodnictwa, rolnictwa, leśnictwa itp. Cechy takiej rośliny mogą być widoczne (np. liście barwne, postrzępione, odrębny pokrój, dekoracyjne kwiaty itp.) lub niewidoczne (np. skład chemiczny owoców). Hodowcy poszerzają asortyment nowych odmian, wprowadzając nowe barwy kwiatów, wielkość kwiatów, pełność, a nawet zapach. Nazwy odmian pisze się dużą literą i ujmuje w pojedynczy (nietypowy cudzysłów), dla wyróżnienia ich od jednostek botanicznych (varietas), np. Helianthus anmius ‘Elitę Sun’, Rosa ‘Golden Eye’; poprzedzanie nazwy skrótem cv (cultivar) nie jest wtedy konieczne.

Oprócz odmian w szerokim asortymencie roślin ozdobnych spotykamy się także z mieszańcami między gatunkowymi, a także międzyrodzaj owymi, które powstają w drodze generatywnej albo samorzutnie w przyrodzie lub (najczęściej) wskutek celowego krzyżowania roślin przez człowieka. Dla podkreślenia ich pochodzenia stawiany jest znak x przed nazwą rodzaj ową (przy mieszańcach międzyrodaj owych), np. x Fatshedera lizei (Fatsia japonica x Hedera helix) lub między nazwą rodzaju i nazwą gatunkową, np. Hippeastrinn x chmiellii. W nowej nomenklaturze odstępuje się jednak od stawiania znaku x, szczególnie u mieszańców, które w swojej nazwie mają wyraz hyhrida, hybridwn, hortorum itp., który sam w sobie oznacza hybrydę, czyli gatunek mieszańcowy, np. Iris hybrida.

Nazwy polskie

Rośliny mają oczywiście także polskie nazwy. Nazwa gatunku w tym przypadku także jest dwuczłonowa (nazwa rodzajowa i gatunkowa). Nazwy polskie piszemy małą literą. W przypadku braku polskiej nazwy bardzo często spolszcza się łacińskie nazwy np. Zantedeschia (cantedeskia). Bardzo często zdarza się także, że jeden gatunek posiada kilka nazw polskich, dlatego posługiwanie się łaciną wyklucza nieścisłości w tym względzie.

3