Słownik Polsko Norweski7

forkjaerlighet 334 formode

forkjaerlighet m. szczególne umiłowanie.

forkjole seg cz. zaziębić się, przeziębić się; ~lse m. zaziębienie, przeziębienie; ~t pm. zaziębiony, przeziębiony.

forkjopet: komme i ~ uprzedzać, forkjorsrett m. pierwszeństwo. forklar|e cz. wytłumaczyć, wyjaśnić; ~ing m. wytłumaczenie, wyjaśnienie; ~ligpm. wyjaśniający.

forkle n. fartuch; cz. przebrać (się), forkledning m. przebranie, forkludre cz. partaczyć, forkorte cz. skrócić; —lse m. skrócenie, skrót.

forkynne cz. oznajmić; relig. kazać, wygłaszać kazanie; ~lse m. ogłoszenie, zawiadomienie, forlag n. wydawnictwo, forlange cz. żądać, wymagać, forlate cz. opuścić, porzucić; ~lse m. przebaczenie; om ~lse za przeproszeniem.

forleden pm. & ps. (dag) kilka dni temu, parę dni temu, przed paru dniami, onegdaj.

forlegen pm. zakłopotany; ~het m. zawikłanie, kłopot, forelegge cz. zapodziać; (utgi) publikować, wydawać (drukiem); ~r m. wydawca.

forleng|e cz. przedłużyć; '-“else m. przedłużenie.

forlik n. zgoda, kompromis; ~e cz. pogodzić, uzgodnić; ~srśd n. jur. sąd polubowmy. forlis n. rozbicie statku; ~e cz. rozbić; przegrać (pieniądze). forlove seg cz. zaręczyć się (med: z); ~de (hans, hennes ~) jego narzeczona, jej narzeczony.

forlystelse m. uczta, biesiada, rozrywka.

forlop n. (gang) kurs, przebieg; ~e cz. minąć, upłynąć, forloper m. poprzednik, form m. forma, kształt; (stopę-) forma odlewnicza, formalitet m. formalność. forman|e cz. upominać; ~ing m. upomnienie.

formann m. (i styre) prezes, przewodniczący; (arbeids-) majster.

formasjon m. formacja, kształt, format n. format, wielkość, formę cz. formować, kształtować, formelig ps. istotnie, faktycznie, formelll pm. formalny, oficjalny; ~t ps. formalnie, oficjalnie, formelre seg cz. rozmnażać się, płodzić; ~ring m. (okning) rozmnażanie, rozpłodzenie, formidabel pm. straszny, wielki, trudny; ~t problem wielki problem.

formiddag m. ranek, poranek, formidlje cz. (bringe videre til andre) przekaz(yw)ać; (megle) pośredniczyć; ~ing m. pośrednictwo.

formilde cz. (lindre) złagodzić; (blotgjore) zmiękczyć; ~nde omstendighet m. złagodzona okoliczność.

forminske cz. zmniejszyć, zredukować.

formlaere m. gram. nauka o odmianach wyrazów, architektury, muzyki, formlos pm. bezkształtny, formodje cz. przypuszczać, mniemać; ~entlig pm. przypuszczalnie; ~ning m. przypuszczenie.

formue m. majątek; (eiendom) posiadłość, nieruchomość; ~nde pm. zamożny, formueskatt m. podatek majątkowy.

formuli ar n. formularz, blankiet; ~ere cz. formułować; ~ering m. formułowanie.

formynder m. opiekun; ~skap n. opiekuństwo, opieka, formorke cz. zaciemnić, przyćmić; ~lse m. (sol, manę) zaćmienie, formai n. cel, zamiar. fomavn n. imię. fomedre cz. poniżyć, upodlić, fomektelse m. zaprzeczenie, wyparcie się (czegoś), fomem pm. wyróżniony, znamienity; ~het m. wyróżnienie, fomemme cz. czuć, odczuwać; ~lse m. czucie, uczucie, fomuft m. rozsądek; sunn ~ zdrowy rozsądek; ~ig pm. rozsądny, rozumny; ~igvis ps. rozsądnie.

fomye cz. odnowić; ~lse m. odnowienie, wznowienie, fomaerme cz. obrazić, czuć się dotkniętym; ~lse m. zniewaga, obelga; ~t pm. obrażony, urażony, dotknięty.

fomoy d pm. zadowolony; ~elig pm. rozkoszny; ~else m. przyjemność; (forlystelse) uczta, biesiada, rozrywka, forord n. przedmowa, słowo wstępne.

forordjne med. przepisywać (lekarstwo); ~ning m. przepis. forover ps. naprzód, na przedzie, forpakte cz. dzierżawić; ~r m. dzierżawca.

forpeste cz. zarazić, zakazić.

forplant|e (seg) cz. krzewić, rozsiewać; ~ning m. krzewienie, forpleining m. (kost) stołowanie, forpli kte seg cz. zobowiązać się; ~ktelse m. zobowiązanie;

~ktende pm. obowiązujący; ~ktet pm. zobowiązany, forpost m. placówka, forpurre cz. udaremnić, zniweczyć, forrang m. pierwszeństwo, poprzedzanie.

forregne seg cz. przerachować się, źle obliczyć.

forrest pm. pierwszy, przedni, forresten ps. (apropos) a propos, przy okazji; (dessuten) nadto, forretning m. interes, biznes, handel; (butikk) sklep. forretningsbrev n. list urzędowy, forretningsforbindelse m. powiązanie handlowe, forretningslokale n. zabudowania handlowe, urzędowe, forretningsmann m. biznesmen, człowiek interesu, forretningsmessig pm. praktyczny; opłacalny.

forretningsreise m. podróż w interesach.

forrett m. (forrettighet) przywilej; (mat) pierwsze danie, forrige pm. ostatni, poprzedni, forrykke cz. przeszkadzać, forrykt pm. szalony, forraeder m. zdrajca; ~i n. zdrada; ~sk pm. zdradliwy, zdradziecki, forrid n. zapas, skład, forrźde cz. zdradzić, forratne cz. gnić; ~lse m. gnicie, zgnilizna.

forsagt pm. nieśmiały, forsalg n. przedsprzedaż; (av billetter) przedterminowa sprzedaż (biletów).