tabelki (2)

96

OBIEG SIARKI

Cykl biogeochemiczny tego pierwiastka jest typowym przykładem łączności istniejącej między atmosferą, hydrosferą i litosferą. W jego obiegu, podobnie jak w przypadku obiegu azotu, najważniejszą rolę odgrywają mikroorganizmy oraz zaburzenia wywołane przez gazowe zanieczyszczenia atmosfery, zwłaszcza tlenkami tego pierwiastka (ryc. 55).

rozkład, mineralizacja

Ryc. 55. Obieg siarki w przyrodzie.

Największym zbiornikiem siarki jest gleba i osady denne, najmniejszym atmosfera. Najłatwiej przyswajalną formą siarki są siarczany, które są redukowane przez autotrofy i wbudowywane w białko. W tej formie pierwiastek przemieszcza się do konsumentów. Szczątki organiczne pochodzące z obumarłych roślin i zwierząt oraz wydalin ulegają rozkładowi przez mikroorganizmy i dzięki temu są włączane w obieg. Dzięki procesom utleniania i redukcji mikroorganizmy zamie-niąjąnieprzyswajalne formy pierwiastka — powstałe w czasie rozkładu materii organicznej (S pierwiastkowa, S0₃'², S0₂, H₂S, S0₃) oraz uwalniane w dużej ilości z przemian zachodzących w podłożu i w głębi ziemi oraz oceanów S ^:, H,S) — na przyswajalne siarczany.