img058 (28)

3. Techniczne podstawy hodowli drobnoustrojów w bioreaktorach

Jeżeli znaczna część biomasy wydzielanej w separatorze jest zaw (F_x coF_f), to graniczne wartości przepływów w bioreaktorze z rec biomasy są znacznie większe niż dla prostej hodowli ciągłej.

Z uwagi na gromadzenie się w aparacie komórek nieaktywnych, kie liczba wzrasta wraz z ilością biomasy, konieczne jest odprowadzanie pe\\~; części.

3.5.

Bioreaktory

3.5.1.

Klasyfikacja bioreaktorów

Bioreaktory, zwane również fermentorami, są urządzeniami stosowanym, dowli drobnoustrojów, komórek roślinnych i zwierzęcych. Do biorę zalicza się również reaktory enzymatyczne do prowadzenia przemian tycznych - mają one wiele cech wspólnych z innymi bioreaktorami. a t wieloma względami są bardzo zbliżone do reaktorów chemicznych. Z l specyfikę wzrostu komórek bioreaktory do prowadzenia hodowli wydzi; w odrębną grupę. Urządzenia te mają zapewniać właściwe środowisko iii stu drobnoustrojów (lub komórek) i wytwarzania pożądanych metab chronić kulturę mikrobiologiczną przed zanieczyszczeniami, a często .. chronić otoczenie przed zanieczyszczeniami mikrobiologicznymi, które powstać w wyniku rozprzestrzeniania się drobnoustrojów używanych v. sach technologicznych.

Z uwagi na sposób prowadzenia procesu bioreaktory można p trzy grupy:

•    bioreaktory do hodowli wgłębnej,

•    bioreaktory do hodowli w podłożu stałym,

•    bioreaktory z unieruchomionym materiałem biologicznym.

Wiele bioreaktorów działa w warunkach sterylnych. Wymagania ■* występują zwłaszcza w tych procesach, w których stosuje się czyś:; drobnoustrojów. Szczepy produkcyjne wykazują wysoką wydajność v nia określonych metabolitów, jednocześnie bardzo często są wrażliwe -a cje „obcych” szczepów.

162