IMG 12 (3)

Ważniejsze glikozydy nasercowe:

Digjtoksyną- jest głównym glikozydem liści Digitalispurpurea. Wykazuje działanie powolne i długotrwale, głównie na lewą połowę mięśnia sercowego. W100% wchłania się z przewodu pokarmowego. Silnie się kumuluje.

Lanatozyd A jest głównym glikozydem Digitalis lannata. Najcenniejszymi pod względem leczniczym są lanatozyd C i digoksyna o acety lodigoksyna. Lanatozyd C wchłania się z przewodu pokarmowego w 40%, wiąże z białkami surowicy. Stosuje się go w postaci czy stego wyizolowanego związku w preparatach fabrycznych. Digoksyna występująca w liściach Digitalis lannata odznacza się szybkim działaniem (po ok. 60 min.) i dobrym wchłanianiem przy podaniu doustnym. Jest stosowana szeroko w chorobach mięśnia sercowego, arytmii itp.

Konwałotoksyna jest głównym glikozydem konwalii majowej wykazującym sielne działanie namięsień sercowy, podobne jak strofantyna. Działa szybko i kumuluje się słabo. Ponadto wy kazuje działanie moczopędne. Stosuję się ja również w postaci czystej.

Adonitoksyna jest glikozydem miłka wiosennego. Słabo wchłania się z przewodu pokarmowego, nie kumuluje się. W postaci czystej nie jest stosowana. Zespół glikozydów zawartych w miłku wiosennym jest stosowanych w postaciach galenowych.

Strofantyna K jest najcenniejszym glikozydem Strophanthus kombe. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, nie wiąże się z albuminami surowicy krwi, pełne działanie występuje po 60- min. Stosowana wyłącznie dożylne.