skan0029

skan0029



l/oi

2/03

lyon


K«l»lo 2/0


jest wektorem danym.

ijktoll funkcja wektorowa p jest ciągła dla t e [ot,p], to zagadnienie początkowa (2.10.2)—(2.10.3) ma dokładnie jedno rozwiązanie.

Twi I. Załóżmy, że    • • •, x^n'> są liniowo niezależnymi wektorami własnyH

macierzy AnXn odpowiednio dla wartości własnych Aj, A2, ■ ■ •, An. Wtedy równan® jednorodne

3/'(0 = 4 y(t).

ma rozwiązanie ogólne dane wzorem

y(t) = CieXltx^ + C2eX2tx^ H-----1- CneXntxK


m

m

• • • X^ 1

xl

3/CO =

x(£)

4a)

... x(n)

jga

.*»*

x$

... T(n) ■*<n

r CieXlt 1 C2eXit


lub

\cneXnt \

gdzie Ci, C2, • • •, C„ są dowolnymi stałymi.

Tw. 2. Załóżmy, że rr^1),^2),• • -x(n) są wektorami własnymi macierzy Anx« Wtedy te wektory są liniowo niezależne, gdy detfcW, • • • ,a:(n)) ^ 0, tzn.

m

rr(2)

xi

• • •

■ ®i

r(i)

II

śa®

.. ■ Hi

•" 2

#0.

Xn^

|h

(n)

■ • • Zn '

m...

5

są wektorami własnymi macierzy


powiednio dla wartości własnych Ai, A2, • • •, An. Jeżeli

Aj ^ Aj dla i $ j,

to wektory własne ajW, x^, • • •, x^ są liniowo niezależne.

Tw. 4. Jeżeli macierz AnXn jest macierzą symetryczną o współczynnikach rzefl czywistych, to ma ona n liniowo niezależnych wektorów własnych. Macierz A jest ■ symetryczna, gdy AT = A.

Wyznaczyć rozwiązania ogólne następujących zagadnień:

ro- 1 oi

1. y'(t) I

-1

-fi IN

II

'ho'.

ci

HO*'

0 0 1.

,Ay0)

[1 H l\

a więc Ai = 1 i A2 = 2 są wartościami własnymi macierzy A =

■1 1 -6 4


hwwlą/nnln L Zauważmy, żo


-A 1 -6    4-A


= A2 - 3A + 2 = 0;


Teraz szukamy wektorów własnych macierzy A. Wektor własny dla Ai = 1 otrzymamy z układu równań (A — AiI)x — 0, a więc

-2

1'

Xi

0'

-6

3

.x*.

0


Rozwiązując ten układ metodą eliminacji Gaussa, mamy


-2

1

O

_1

-2

1

1

0

-6

3

0

0

0

0


a stąd wynika, że wektor własny jest postaci


a

2a


x(1) =

Podobnie, dla A2 = 2, mamy układ równań


= a


i a^O.


-3

1‘

X\

0'

-6

2

mx21

0


rozwiązując go metodą eliminacji Gaussa

-3 1

: 0

1 : 0

-6 2

i 0

0 0:0

asny

x& =

11

w

= 0

1'

3

, |||1


otrzymamy wektor własny

Ponieważ wartości własne macierzy A są różne, więc odpowiednie wektory wł imo są liniowo niezależne. Na podstawie tw. 1 rozwiązanie ogólne ma postać

1/(0 = Ci^ajW + C2e2txW = Cie1


+ C2e2

‘ e* eat '

'Ci

2a‘ 3aa*.

,Ci,


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20110118007 ozz uapowieazi ao znaan 12.39.    Funkcja jest ciągła dla (x,y) € IR2
skan0002 108 to szereg naprzemienny ^(—l)n+1an jest zbieżny. n=l oo Szereg zbieżny an nazywamy bezwg
egz po?łym roku U +t.2t-11!. Oblicz «l) Zależność wektora położenia ciała od czasu dana jest wzoremp
mata Ke(~&>iO) y <.0    —7 K£(Oi too) U " ><? ■ =>
24 25 (19) M    Przestrzenie liniowe gdzie: a £ 72, wektor (0, 1, 1) nie jest kombina
skanuj0015 (20) I b)rbiuŻ£ĄuŁ Ijttoic&l i
Foto 3 [p230 03] > > 1 v5T f f ■; f * YF{r^W$£ fi I-y * f —y ł ^ ł 1 .
GRANICA2 lim an = g:<=> V 3 V d(an,g) <£ (-jest to def granicy ciągu w przestrzeń i metrycz
zz1 2520014 (2) Co jesienią zgromadzimy, To będziemy jeść tej zimy! W natóc < o* K~ł MOC 5®
img027 (67) <; • nł.aę
img111 121 * 2 fyjź (*.y#2)dy*dz ■ 2X(dx)2 ♦ 2x(dy)2 4 2x(dz)2 A Z8ten różniczkę d2£ Jest * punkcie
img111 121 * 2 fyjź (*.y#2)dy*dz ■ 2X(dx)2 ♦ 2x(dy)2 4 2x(dz)2 A Z8ten różniczkę d2£ Jest * punkcie
img165 (8.54) gdzie S£ jest reszlowym średnim kwadratem odchyleń od prostych równoległych (suma SKMW
img209 Hipotezą do weryfikacji jest hipoteza Dla każdej próby obliczamy wektor wartości średnich (11
img293 1=Z    I xx xyI    I gdzie Z =X (14.1) gdzie macierz £ jest mac

więcej podobnych podstron