23747 Scan72

Burza mózgów jako jeden ze sposobów generowania pomysłów, powstała w latach 30-tych w USA. Twórcą jej był A.F. Osborn. Inne spotykane nazwy tej metody to: metoda odroczonego wartościowania, brainstorming, metoda twórczej dyskusji, sesja pomysłowości, twórcza dyskusja. Metodę tę stosowano w latach 50-tych minionego wieku jako sposób systemowego szkolenia twórczego. Z koncepcji burzy mózgów wywodzą się też wszystkie metody, mające na celu odkrywanie nowych idei i doprowadzanie do jednomyślności pewnej liczby osób na podstawie myślenia intuicyjnego. Obecnie istnieje wiele odmian tej techniki, jednak większość jej wariantów opiera się na opracowanych pierwotnie zasadach³⁵². Powinno się dążyć do zgromadzenia możliwie dużej liczby pomysłów, gdyż wraz z jej zwiększeniem wzrasta prawdopodobieństwo pojawienia się pomysłu optymalnego. Uczestnicy sesji powinni pamiętać, że duże znaczenie oprócz zgłaszanych własnych pomysłów ma ulepszanie i rozwijanie pomysłów zgłaszanych przez innych uczestników oraz kombinowanie szeregu wcześniej zgłoszonych pomysłów.

Dla zwielokrotnienia efektów poszukiwań twórczych, rozdzielono fazę tworzenia pomysłów od fazy oceniania. Z praktyki jednoznacznie wynika, iż powstrzy mywanie się od krytyki (oceny) w fazie generowania pomysłów i przesunięcie jej na później ma duże znaczenie dla efektywności pracy twórczej, pobudza do two rżenia pomysłów, niejednokrotnie pomysłów oryginalnych, niekonwencjonalnych - pozadoktrynalnych rozwiązań stosowanych przez konkurencję. Na ogół spośród grona ekspertów tworzy się dwa rodzaje zespołów zadaniowych. Pierwszy to ze spół twórczy, którego celem jest tworzenie pomysłów. Drugi to zespół oceniający, którego celem jest analiza i ocena zebranych pomysłów, a następnie opracowywa nie wariantów rozwiązania danego problemu.

Kontynuacją i modyfikacją techniki burzy mózgów jest nominalny proces grupowy. Rezygnuje się w nim z wymiany wypowiedzi, która może ograniczać uczestników zespołu. Członkowie grupy opracowują pomysły samotnie, ale w tym samym cza sie i pomieszczeniu. Następnie dzielą się swoimi rozwiązaniami, aby w wyniku sformułowania określonych wniosków wygenerować zasadniczy prawdopodobny wariant potencjalnego zagrożenia.

Burza mózgów jest sposobem na rozwiązywanie problemów w krótkim czasie a największe efekty można osiągnąć, rozwiązując niezbyt skomplikowane próbie my. Koszt pracy grupy ekspertów jest niewielki, a rezultaty zazwyczaj bardzo duże Zrozumiałe jest więc, że istnieje wiele odmian tej techniki twórczego myślenia Najczęściej stosowane to: jednoosobowa i mieszana burza mózgów, Philips 66 Buzz Session oraz metoda 635.

Metoda delficka wywodzi się od nazwy starożytnego miasta gdzie w świątyni Apollina kapłanki przepowiadały przyszłość. Za wzór tej metody można uznać praktykę stosowaną w Watykanie na zgromadzeńiacli kardynałów, której celem było doprowadzenie, mimo opinii przeciwstawnych, do koniecznej i stosunkowo

"' Zasady su następujące ws/elka krytyka zgłaszanych pomysłów Jest wykluczona, konieczna jest swobodna aimoslcia dyskusji, spizv|ą|i\ca zglas/nnlu wszelkich pomysłów po|awh\)noych się

szybkiej zgodności poglądów - konsensusu. Metoda delficka wywodzi siv z hut mózgów i polega na badaniu opinii ekspertów, a dotyczy prawdopodobieństwu I czasu zajścia przyszłych zdarzeń. Uzyskaną prognozą jest zgodny osąd osób koi petentnych na określony temat, tzn. prawdopodobieństwa lub czasu zajśc ia pi> szłych zdarzeń w złożonej sytuacji polityczno-militarnej np.: rozwój sytuacji jj spodarczo-społecznej.

Metoda delficka stosowana jest do rozwiązywania problemów złożonych i < tyczących przyszłości w kontekście podjęcia stosownych decyzji do zapobiega' określonym zagrożeniom. Metoda delficka jest atrakcyjnym, chociaż ciągle ck.| rymentalnym, sposobem pokonywania niektórych trudności napotykanych pi stosowaniu innych metod. Na ogół stosowana jest po to, żeby ułatwić porozum wanie się i zapewnić perspektywę uzyskania zbieżnych opinii grupy o możliwe procesach rozwojowych w przyszłości. Dlatego metoda ta stanowi próbę oplymn z.acji precyzji i jakości porozumiewania się w obrębie grupy dzięki syslcmnlyi nemu badaniu - w obiektywnych warunkach - czynników istotnych dla dane problemu. W praktyce okazuje się, że największe korzyści, jakie daje metoda dcliii I należy przypisać lepszemu komunikowaniu, które wynika z anonimowości. Iow la .1 anonimowość sprawia, że metoda delficka pozwala przezwyciężyć liczne barie psychologiczne takie, jak: niechęć do zgłaszania niepopularnych poglądów, 1 wyrażania innego zdania niż zwierzchnik lub współpracownik czy leż do zmia stanowiska sformułowanego wcześniej. Anonimowość sprawia, że melodii tleli ii może być skutecznie stosowana w praktyce do zebrania różnych punktów witl/ei na problemy kompleksowe w celu sformułowania ogólnego poglądu grupy, Idói go w przeciwnym razie nie dałoby się ujawnić.

Zaprezentowane najistotniejsze metody twórczego myślenia są możliwe do / stosowania podczas przygotowywanych dla dowódcy wariantów działania pi ciwnika - scenariusza rozwoju sytuacji. To zaś, jaka metoda będzie zastosował zależy od wielu czynników, spośród których zasadniczą rolę odegra, głównie złożoność sytuacji operacyjno-taktycznej oraz możliwość skorzystania z zespt specjalistów (ekspertów)³⁵³.

Technika wzorców idealnych

Technika wzorców idealnych (metoda twórcza, metoda (i. Nadiom) ma iii Wersalne zastosowanie do projektowania systemów. Jest uważana za teelmil która spowodowała ogromne zmiany w dotychczasowym podejściu do usprawn uia i projektowania systemów. W literaturze polskiej została opisana w wielu p blikacjach³⁵'¹, dając początek całej rodzinie technik prognostycznych. Prnklyc/il jest stosowana w usprawnianiu organizacji i zarządzania oraz projektowaniu lec itleznym. Właśnie aspekt organizacyjny można wykorzystać w procesie oee| przeciwniku. Podstawowe założenia techniki wskazują, żo:

^1,1 / Sicthlmot    dtcytjl, wyd. uyt,, li 145,