73697 Obraz06 (6)

przypadkach wychodziłem znacznie szerzej poza związany z tematem kieruneK odwołując się do sytuacji strategicznej obu walczących stron bądź na całym centralnym kierunku frontu wschodniego, bądź też na całym teatrze niemiecko--radzieckich działań wojennych.

Podyktowany tymi założeniami układ pracy jest chronologiczny, co odzwierciedlają tytuły poszczególnych rozdziałów. W treści stosuję różny pod względem metodologicznym sposób wykładu. Przede wszystkim odtwarzam zadania i ich realizację przez obie strony, pokazując tę problematykę na całym kierunku operacyjnym lub na jego częściach, wyodrębnionych ogniskami bitew.

Problematykę powstania warszawskiego omawiam tylko przez pryzmat oddziaływania na nie zmagań na froncie, a w przypadkach gdy do tego dochodziło, wpływu powstania na wydarzenia zachodzące w operacyjnym obszarze Warszawy.

Szczegółowość przedstawianych wydarzeń jest stosunkowo duża. Tam, gdzie uważałem, że działania stron nie zostały dotychczas w pełni naświetlone, przedstawiam je dzień po dniu — po stronie radzieckiej do szczebla poszczególnych armii, po stronie niemieckiej do szczebla korpusu. W momentach bardzo ważnych dla tematu, jak np. bitwa pancerna pod Warszawą czy niemieckie przeciwuderzenie na przyczółku magnuszewskim i inne, omawiam je ze strony radzieckiej do szczebla korpusu, a ze strony niemieckiej do szczebla dywizji.

Często też celowo daję priorytet źródłom niemieckim, bo ich dotychczasowy brak umożliwiał dokonywanie wokół powstania warszawskiego różnych spekulacji i celowego tworzenia określonych mitów.

Zdaję sobie sprawę, że praca niniejsza jest daleka od wyczerpania tematu. Rzuca ona jednak nowe światło na problematykę powstania warszawskiego, a przede wszystkim pokazuje dalsze możliwości badawcze. Jeżeli Czytelnik zgodzi się z moimi uwagami, będę uważał, że praca odegrała swą rolę.