66063 Obraz1 (2)

stanie uzyskać po 3 miesiącach zakres ruchu wyprostu-zgięcia rzędu 0-110°. Podjęcie wczesnych ruchów w stawie pozwala na odżywienie stawu, zmniejszenie ryzyka ograniczeń ruchu oraz na profilowanie (dopasowywanie się) powierzchni stawowych. Pacjent powinien zostać spionizowany przy wysokim balkoniku ok. 2-3 doby po zabiegu.

W trakcie pobytu w szpitalu pacjent ćwiczy na szynie CPM, a także podejmuje ćwiczenia wspomagane w zamkniętym łańcuchu kinematycznym. Ćwiczenia zakresu ruchu powinny być przeplatane ćwiczeniami oddechowymi. Istotne jest także wdrożenie ćwiczeń izometrycznych mięśnia czworogłowego, ćwiczeń czynnych stawu skokowego we wszystkich płaszczyznach oraz ćwiczeń czucia głębokiego.

Pacjent powinien mieć założony stabilizator z ograniczonym wyprostem.

Okres poszpitalny od 2 tygodni do 3 miesięcy

Po opuszczeniu szpitala pacjent powinien kontynuować rehabilitację, mającą na celu zwiększenie zakresu ruchu i wzmocnienie siły mięśniowej kończyny operowanej. Pacjent nadal porusza się w odciążeniu w lokomocji, należy jednak zwrócić uwagę na poprawę wzorca lokomocji, który zostaje zmieniony w wyniku odciążenia jednej strony. Konieczne staje się również kontynuowanie ćwiczeń propriocepcji, mających na celu odtworzenie i poprawę czucia stawowego, które w wyniku złamania uległo zmianie. Od ok. 2 miesiąca można wprowadzać ćwiczenia w otwartym łańcuchu kinematycznym i częściowe obciążanie. Pacjent powinien uzyskać pełny (110° zgięcia) zakres ruchu przed rozpoczęciem pełnego obciążenia w celu uniknięcia sztywności stawu.

Okres późny od 3 miesiąca

Pacjent kontynuuje ćwiczenia z wcześniejszego etapu rehabilitacji. Możliwe staje się obciążanie kończyny, jednak ostateczna decyzja powinna być skonsultowana z lekarzem prowadzącym. W tym etapie główny nacisk należy położyć na poprawę wzorca lokomocji z uwzględnieniem ustawienia miednicy. Można wprowadzać ćwiczenia na rowerze stacjonarnym. Konsekwentnie prowadzi się ćwiczenia koordynacji nerwowo-mięśniowej.