81908 Słownik Polsko Norweski4

niesamodzielny 108 nieuk

niesamodzielny adj. uselvstendig. niesforność/. toylesloshet; ~ny adj. toyleslos, lossluppen. nieskalany adj. ubesmittet. nieskazitelność/, renhet, plettfrihet.

nieskończoność/. uendelighet;

ny adj. uendelig. niesława f. skam, vanaere. niesłowny adj. upalitelig. niesłuszny adj. urettferdig. niesłychany adj. uhort; utrolig. niesma|czny adj. smaklos; usmakelig; ubehagelig; ~k tn. usmak; ubehag. niesnaski pl. strid, tvist. niespełna adv. ikke fullt, cirka. niespodzianka f. overraskelse. niespodziany se niespodziewany. niespodziewa|nie adv. uventet;

—ny adj. uventet.

niespo|kojny adj. urolig, engstelig; —kój m. nro, engstelse. nie sposób adv. det er umulig. niespostrzeżony adj. ubemerket. niesprawiedli wość f. urettferdighet; —wy adj. urettferdig.

niestajłość/. ustadighet, lankelmodighet

/ ^ ły adj. ustadig,

lankelmodig.

niestarann ość/, skjodesloshet, unoyaktighet; ~y adj. sjusket(e), unoyaktig, skjodeslos, słurvete. niestety adv. dessverre. niestosowny adj. utilborlig. niestrawlność f. ufordoyelighet;

ny adj. ufordoyd. niestrudzony adj. utrettelig. niesumienny adj. sanwittighetslos; unoyaktig.

nieszcze rość/. uoppriktighet; —ry adj. uoppriktig. nieszczęsny adj. uheldig.

nieszczę ście n. ulykke, uhell; —śliwy adj. ulykkelig. nieszkodliwość/ uskadelighet; —wy adj. uskadelig. nieszpory pl. vesper. nieścis łość/. unoyaktighet; —ły adj. unayaktig.

nieść v. baere; ~ jaja legge egg, verpe.

nieślubn y adj. illegitim, uekte; —e dziecko uekte barn, barn fodt utenfor ekteskap. nieśmia łość f. sjenerthet; —ły adj. sky, sjenert.

nieśmiertelność/, udodelighet;

—ny adj. udodelig. nieświado mość/. ubevissthet; —my adj. ubevisst. nietaktowjność f. taktloshet; —ny adj. taktlos.

nietknięty adj. uberort. nietoperz m. zoo/, flaggermus. nietopliwy adj. usmeltelig. nietrudny adj. ikke vanskelig, lett, enkel.

nietrwajłość/ uholdbarhet; ~ły adj. uholdbar, forgjengelig. nietykalny adj. immun, ukrenkelig.

nietypowy adj. uvanlig. nieubłagany adj. ubonnhorlig. nieuchronny adj. uungaelig, uomgjengelig.

nieuczci wość f. uredelighet, uaerlighet; —wy adj. uredelig, uaerlig.

nieudany adj. mislykket, feilslatt, uheldig.

nieudolny adj. ineffektiv, udugelig. nieufność/. mistro; —ny adj. mistroisk.

nieugię tość/. uboyelighet; —ty adj. uboyelig.

nieuk m. ignorant, dumrian, fuks.

nieuleczal ność f. uhelbredelighet; ~ny adj. uhelbredelig; ~na choroba uhelbredelig sykdom. nieumiejętność/ ukyndighet;

~ny adj. ukyndig. nieumyślny adj. utilsiktet. nieunikniony adj. uunngaelig. nieupoważniony adj. u vedkommende. nieurodzaj m. misvekst, dźrlig avling; ~ny adj. ufruktbar, gold. nieustanny adj. uopphorlig. nieustępliwy adj. uforsonlig, kompromisslos. nieustraszony adj. uredd, uforferdet.

nieuszkodzony adj. uskadet. nieuwajga/. uoppmerksomhet; ~żny adj. uoppmerksom. nieużyteczny adj. unyttig, ubrukelig.

niewart adj. uverdig. nieważ|ność f. ugyldighet; '•'-ny adj. ugyldig; uviktig.

niewątpli|wie adv. utvilsomt, uten tvil; ~wy adj. utvilsom. niewdzięcz|ość/. utakknemlighet; ~ny adj. utakknemlig. niewiadomy adj. ukjent. niewiara f. vantro. niewiarygodny adj. utrolig. niewiasta/. kvinne. niewidoczny adj. usynlig. niewidomy adj. blind. niewidzialny adj. usynlig. niewiedza f. uvitenhet. niewiele fś, ikke mange. niewielki adj. ikke stor, liten. niewielu se niewiele, niewierność/. utroskap; ~ny adj. utro; trolos.

niewinn|ość f. uskyld; ~y adj. uskyldig.

niewłaściwy adj. upassende.

niewola f. fangenskap; slaveri; ~nictwo rt. slaveri; ~nik m. slave; fangę.

niewprawny adj. U0vet, ubehendig.

niewyczerpany adj. utrettelig; uuttommelig. niewydajny adj. ineffektiv; uproduktiv; ufruktbar. niewydol|ność f. ineffektivitet; med. yirkningsloshet; —ny adj. ineffektiv, virkningsl0S. niewygód a f. ubekvemmelighet; ~ny adj. ubekvem, ukomfortabel. niewykonalny adj. ugjennomforlig, ugjennomforbar. niewykształcony adj. uutdannet. niewypał m. mil. blindgjenger;fig. (coś nieudanego) bommert, fiasko, tabbe.

niewypieczony adj. ra, utilstrekkelig stekt. niewypłacal ność/. insolvens; ~ny adj. insolvent.

niewyraź|nie adv. utydelig; ~ny adj. utydelig. niewystarczający adj. utilstrekkelig, manglende. niewytłumaczalny adj. (niemożliwy do wytłumaczenia) uforklarlig; (niezrozumiały) uforstaelig, ubegripelig. niezachwiany adj. urokkelig; stabil, fast.

niezadługo adv. ikke for lenge, snart.

niezadowo lenie n. utilfredshet; r^j lony adj. utilfreds. niezależ ność/. uavhengighet; —ny adj. uavhengig.

niezamężna adj. ugift (kvinne). niezamieszkały adj. ubebodd. niezamoż|ność/. ubemidlethet; ny adj. ubemidlet.