83280 IMAG0915

126 Rozdział 7. Organizowanie klasy

Jest także możliwe, żc uczeń nic potrafi utrzymać sie w fcrmiiiik, inint ma niespodziewane trudności w pracy. W takie; lytuacji zonentofttf |jg$, /-może potrzebuje pomocy. Jot właściwe ustalanie większe) lic/by ternunow i uczniów mniej zdolnych. Terminy powinny być powiązane kolejnyraMtafcjr, podejmowanymi podczas realizacji planu pracy. Jeśli nawet me je*t fea^nsan. określanie terminu po każdym kolejnym kroku, to jednak kiilkułncpi ca* niezbędnego do realizacji całego studium powinna opierać się aa oceni-, każdego zadania, jakie uczeń ma wykonać. Decydując, ile poireómcb t> minów uczniowi wprowadzić, należy brać pod uwagę rozmiar zadam* or , przejawianą przez ucznia umiejętność samodzielnej pracy.

Na przykład jedenastoletni Peter, który uczy się w ostatniej Hasie rirr elementarnej, jest dzieckiem odpowiedzialnym, o przeciętnych u/dolmenj* | W czasie samodzielnej pracy będzie badał hałas uliczny w pobhźu p|i W odniesieniu do każdego z podanych niżej kroków zaznaczono aitalenH terminu lub jego brak.

Kolejne kroki nauki	Terminy	Uzasadnienie
1. Znaleźć w bibliotece książkę	Tak	1. Pomóc Peterowi za piano
o hałasie i przeczytać roz		wać pracę i doprowadzić
dział o pomiarze poziomu		do realizacji terminu isto
hałasu.		tnego dla kroku 4.
2. Pożyczyć aparat do mierze	Nie	2. Peter może spotkać
nia poziomu hałasu od		p. Smitha codziennie w po
p. Smitha z miejscowej		rze obiadowej.
szkoły średniej.
3. Przygotować tablicę do	Tak	31 Proste, krótkie zadanie
zapisu poziomów hałasu.
4. Zmierzyć poziomy hałasu	Taik	4. Koniec eksperymentalnej
w pobliżu szkoły.		części pracy.
5. Sporządzić wykres ukazu	Nie	5. Ściśle związane z krokiem 6.
jący poziomy hałasu wy
wołanego przez pojazdy.
6. Przygotować ustną infor-	Tak	6. Końcowy termin zawsze

mację dla klasy.    jest potrzebny

Ustalenie terminów kolejnych kroków ukazuje* że uczeń ma sam kierować wykonaniem kroków 2. i 3.. tak aby być w zgodzie z terminem przewidzianym dla kroku 4. Sam także musi odpowiadać za realizację kroku 5. Niektórzy uczniowie mogą wymagać bardzo niewielu terminów. Natomiast innym może być potrzebne, by każdy etap realizacji miał określony termin.

Czynności po zrealizowaniu projektu

Kiedy wszyscy uczniowie wykonują samodzielne prace, jest raczej mało ^: jriwdopodobne, byś był w stanie skontaktować się z każdym natychmiast, i(jY tylko skończy swoje czynności. Zaleca się, by siódmym i ostatnim etapem panowania samodzielnej nauki było przewidywanie działań, jakie uczeń ppMaicn podjąć, gdy tylko zakończy swą pracę. Jest to ważny element porządku Uczeń musi wiedzieć, co ma robić, czekając na skontaktowanie się i nauczycielem.

Zajęcia podjęte po samodzielnej pracy powinny stanowić zmianę czynności • porównaniu z tym, co się robiło przedtem. Najlepiej, by uczeń mógł zająć ą. czymś, na co ma ochotę, na przykład czytaniem książki, budowaniem, modelowaniem, malowaniem, lepieniem, karmieniem zwierząt trzymanych «klasie, sadzeniem roślin, sianiem nasion. Każdemu nasunie się tu pewnie mele innych możliwych czynności.

Dzięki zbudowaniu dokładnego planu pracy samodzielnej każdego ucznia wszyscy w klasie wiedzą, co mają robić podczas opracowywania swojego lematu, mogą więc potem pracować skutecznie bez ciągłego nadzoru ze strony nauczyciela. Podane niżej uwagi pomogą ci upewnić się, czy samodzielna praca przebiega efektywnie. Program samodzielnych działań niezależnych może okazać się nieskuteczny, bo uczniowie niepotrzebnie żądają od nauczyciela pomocy w rozwiązywaniu rutynowych problemów, które muszą się pojawić w samodzielnej pracy. Odciąga to uwagę nauczyciela od zadań istotnych, takich jak tworzenie planów pracy, omawianie osiągnięć ucznia czy zbieranie uczniów razem po to, by wzajemnie podzielili się nowo nabytymi umięjętnoś-ciami lub wiedzą.

Indywidualne kłopoty zawsze powstają, a uczniowie powinni być od początku zachęcani do samodzielnego podejmowania prób i rozwiązywania takich problemów. Można zapobiec pojawianiu się zmieszania i niepewności, gdy przeznaczysz czas na przedyskutowanie z uczniami następujących spraw:

I Uprzedź uczniów o możliwych praktycznych typowych trudnościach, z którymi wszyscy będą mieli do czynienia, a którym można zaradzić od razu. Uczeń często może mieć kłopot ze znalezieniem pewnych materiałów w klasie, na przykład potrzebuje pewnego aparatu lub książki i nie może tego znaleźć na swoim miejscu. Wyznacz konkretnego ucznia odpowiedziai-, nego za pewni en zestaw książek, aparaty itp. i podkreślaj znaczenie utrzymywania łych materiałów w miejscach na nie przeznaczonych. [-Uprzedź uczniów, kiedy mogą przedyskutować z tobą każdy problem, który się przed nimi pojawi. A więc:

(a) Przy konstruowaniu planu pracy.

Podczas budowania planu pracy ważne jest. by nauczyciel mógł wyjaśnić każdą sprawę, jaka na tym etapie niepokoi ucznia. Powinieneś także być gotów włączyć się z pomocą | rozwiązywanie problemów, jakie mogą pojawić się na późniejszych etapach pracy.