94284501 djvu

FIZYOLOGIA NARZĄDU WZROKU 425

wszechnie dziś używany przyrząd JavaJ a i Schiótza. o ile zaś chodzi o pomiar promieni krzywizny soczewki, dostatecznie dokładne wyniki daje oftalmofakometr Tscherninga.

Jako przedmiot do badań oftalmometrycznych służą dwa świecące punkty lub dwa jasne znaki na tle ciemnem. wytwarzające dwa ostro zarysowane obrazki w zwierciadełku wypukłem rogówki. Wielk,ością przedmiotu jest odległość obu znaków, wielkością zaś obrazu rogówkowego odległość owych dwóch małych jasnych obrazków. Wymierzyć tę właśnie odległość jest zadaniem oftalmo-metryi. W tym celu wprowadził Helmholtz zasadę zdwojenia obrazków, których odległość ma być zmierzona. — idąc w tej mierze za wzorem metod stosowanych w astronomii. Dzięki odpowiedniemu urządzeniu oko badacza widzi na oku badanem każdy z obrazków podwójnie, a zatem zamiast dwóch cztery obrazki. Zdwojenie może być uzyskane w rozmaity sposób i może dawać albo rozstęp obrazków niezmienny i stały, alboteż możemy rozstęp ten w pewnych granicach dowolnie zwiększać i zmniejszać. Jeśli stopień zdwojenia

I.    Obrazek {Obr.) stały, zdwojenie {Zdw.) zmienne. Zrównanie zdwojenia z obraz

kiem (zasada Helmholtzab

II.    Obrazek {Obr.) zmienny, zdwojenie (Zdic.) stałe. Zrównanie obrazka ze zdwo

jeniem (zasada Javala).

może być zmieniany, wtedy wielkość przedmiotu, t. j. wielkość rozstawienia np. dwóch płonących świec pozostaje stałą. Wskutek tego podczas dokonywania pomiaru wielkość obrazka, czyli odległość obu jasnych punktów na rogówce jest również stała i niezmienna. Ponieważ jednak dzięki urządzeniu zdwajającemu widzimy dwie pary punktów jasnych, możemy odległość punktów każdej pary, czyli rozstęp obrazków zdwojonych tak uregulować, aby dwa środkowe