94284101 djvu

FIZYOLOSIA NARZĄDU WZROKU 421

płaszczyźnie głównej w tym samym kierunku położony i w tej samej odległości od osi, co odpowiedni punkt przedmiotu.

Punkty węzłowe (W_x i ]V₂) znamionują się tern, że każdy promień przebiegający w pierwszem środowisku w kierunku ku pierwszemu punktowi węzłowemu po przejściu przez wszystkie powierzchnie łamiące posiada w ostatniem środowisku kierunek równoległy do pierwotnego, ale zostaje tak przesunięty, jakgdyby wychodził z drugiego punktu węzłowego.

Znając położenie punktów kardynalnych, możemy na podstawie tych dopiero co wymienionych ich własności z łatwością zna-leść obraz danego przedmiotu zapomocą prostego wykreślenia. Niech linia AH (ryc. 149) oznacza przedmiot. Chcąc znaleść obraz górnego punktu B, kreślimy promień B^f' równolegle do osi XY. Promień ten w ostatniem środowisku przejdzie przez ognisko tylne F₂. Na-

Ryc. 149.

Wykreślenie obrazu za pomocą punktów kardynalnych.

stępnie kreślimy drugi promień w kierunku ku pierwszemu punktowi węzłowemu. Promień ten po załamaniu ulegnie tylko przesunięciu, jakgdyby wychodził z drugiego punktu węzłowego 11 ’₂, zachowując kierunek równoległy do pierwotnego i przetnie się z^ | ierw-sz m romiomem w punkcie b który będzie obrazem punktu B.

Moglibyśmy użyć również promienia przechodzącego przez ognisko przednie, a więc BF_X. Promień ten przetnie pierwszą płaszczyznę główną w punkcie m i przybierze kierunek równoległy do osi, tak, że przez drugą płaszczyznę główną przejdzie w punkcie n i z dwoma poprzednimi promieniami spotka się w punkcie b wyznaczając w nim również obraz punktu B. W analogiczny sposób znajdziemy obraz punktu A w punkcie a i łącząc linią prostą a i i, otrzymamy obraz przedmiotu AB.