„On umarł za nas wszystkich, aby dać nam życie wieczne”
Narrator I
W tym pięknym i ważnym dla nas chrześcijan czasie, w ostatnich dniach Wielkiego Postu, gdy nasze serca tęsknią już za Wielkanocnym Porankiem zatrzymajmy się na chwilę nad tym, co uczynił dla nas Jezus Chrystus. Niech rozważanie tego będzie dla nas źródłem nadziei, radości
i pokoju, z którym pójdziemy w codzienność.
Narrator II
Zanim jednak będziemy rozważać wydarzenia Wielkiego Tygodnia sięgnijmy do samego początku. Na pewno wszyscy z was znają historię Adama i Ewy- pierwszych ludzi opisanych na kartach Pisma świętego. Bóg umieścił ich w raju, w ogrodzie Eden i przykazał im:
Głos Boga
„ Możecie jeść do woli ze wszystkich drzew ogrodu, ale z drzewa, które daje wiedzę o dobru i złu, jeść nie będziecie. Gdybyście z niego zjedli, czeka was pewna śmierć.”
Narrator II
Adam i Ewa nie posłuchali jednak Boga. Złamali Boży nakaz i zjedli owoc z drzewa poznania dobra i zła. Wśród wszystkich konsekwencji jakie ich za to spotkały była utrata nieśmiertelności i wypędzenie z raju. Ich dobra wola została osłabiona a na świecie pojawił się grzech wraz
z jego władcą szatanem.
Chór: „ Dlaczego dzisiaj znów nie udało się…” ( załącznik nr 1 )
Narrator III
Bóg nie tylko ukarał pierwszych ludzi za ich grzech. Dał im również nadzieję, że pojawi się kiedyś na ziemi ktoś, kto pokona szatana, kto nie da się zwieść jego pokusom. Powiedział do węża:
Głos Boga
„ ...jesteś przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich stworzeń. Czołgać się będziesz na brzuchu i prochem karmić się będziesz po wszystkie dni twego życia. I wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a jej potomstwo. Ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.”
Narrator III
I od tej chwili rozpoczęło się oczekiwanie, tęsknota za tym, który miał na nowo otworzyć bramy nieba. Są różne czekania- te wyraźne, niecierpliwe i te głęboko ukryte. Życie ludzkie składa się z oczekiwań. Spośród nich jest jedno najważniejsze, wspólne wszystkim- czekanie na Boga.
Recytacja I
„ Płynęły barki wieków- ciemny stary testament,
przez fale barbarzyńskich rzek i głucho
na każdym kroku epok odbijało: amen,
jakby kto ziemi krzyczał prosto w ucho.
Ciągnęły lat wielbłądy i wędrówki ludów
Pośród znaków, zbrodniarzy, proroków i cudów.
A coraz czarniej było. Dymów krągłe dynie.
Coraz duszniej przygasał rząd ofiarnych kaplic....
K.K. Baczyński, Poemat o Chrystusie dziecięcym
Narrator III
Prorocy Starego Testamentu przypominali obietnicę Boga, zapowiadali mającego nadejść Mesjasza, który będzie cierpiał, aby dać zbawienie wielu.
Lektor I
Czytanie z Księgi Psalmów: ”Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą sobie ze mnie, wykrzywiają usta i potrząsają głową: Zaufał Jahwe, niech On go wybawi, niech go ocali, skoro go miłuje...Obstąpiła mnie zgraja złoczyńców, przebodli mi ręce i nogi, mogę policzyć wszystkie kości moje. Oni zaś patrzą i napawają się mym widokiem; dzielą między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucają los.”
Lektor II
Czytanie z Księgi Izajasza: ”On został tak przebity z powodu naszych grzechów i zdruzgotany za nasze winy. Kara, którą wziął na siebie, nam pokój przynosi i dzięki jego ranom my uleczeni będziemy... Obchodzono się z nim okrutnie..., po udręce i sądzie wyrok nań wydano... I tak został zabrany i za grzechy nasze aż na śmierć skazany. I wyznaczono mu grób
z przestępcami i pośród łotrów był w chwili swej śmierci choć nie popełnił bezprawia.”
Chór: „Rozpięty na ramionach…” ( załącznik nr 2 )
Narrator II
A gdy nastała pełnia czasów, gdy nadszedł czas wypełnienia się proroctw, Bóg zesłał Syna Swego Jedynego, aby każdy kto w niego uwierzy nie umarł, ale miał życie wieczne. A On „umiłowawszy ludzi do końca ich umiłował”.
Recytacja II
„ Ty Sam obarczyłeś się drzewem cierpienia, jakobyś był winny,
na swych ramionach niosłeś broń życia, jakby kwiat lilii, co rośnie
w dolinie...
Kazali Ci wyjść na zewnątrz jak ofierze całopalnej...
Rozciągnęli Cię na ołtarzu krzyża jakby ofiarę,
Przybito Cię, jakbyś był złoczyńcą,
Przykuto Cię, jakbyś się buntował.
Ciebie, który jesteś pokojem niebiańskim....
Ciebie, który jesteś wielkością nienaruszalną...
św. Grzegorz z Narek
Narrator III
Jesteśmy wyznawcami Jezusa Chrystusa- tego Ukrzyżowanego. Jeżeli tak, to nie dziw się, że Pan Bóg nie przysyła ci hufców anielskich, które by pognębiły twoich nieprzyjaciół. Bo Jemu też nie przysłał. Nie spodziewaj się, że za twoje uczciwe życie, codzienną pracę i poświęcenie będzie ci się koniecznie dobrze powodziło. Nie myśl, że za twoje chodzenie do kościoła, za modlitwę On będzie dbał, żebyś długo i wygodnie żył. Jesteśmy wyznawcami Chrystusa Ukrzyżowanego.
Narrator II
Śmierć na krzyżu nie była jednak końcem, ale początkiem nowego życia. Po niej było zmartwychwstanie, a gdyby Chrystus nie zmartwychwstał
„ próżna byłaby nasza wiara.”
Grupa chrześcijan, przedstawiciel
Siostry i bracia! Posłuchajcie listu, który napisał do nas apostoł Piotr:
„ Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa otrzymali wiarę godną czci jak i nasza: Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego!
Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany na śmierć, tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg i uczynił Panem i Mesjaszem. Przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa Bóg na nowo zrodził nas do żywej nadziei, do dziedzictwa, które jest zachowane dla nas w niebie. Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostaliście wykupieni drogocenną krwią Chrystusa...Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.
Narrator I
Słowa św. Piotra są naszymi wielkanocnymi życzeniami dla wszystkich tutaj obecnych: „ Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.” Stańcie się Piotrem czy Janem i pospieszcie do grobu. A gdybyście jak Tomasz nie byli w gronie apostołów, którym ukazuje się Chrystus to skoro Go zobaczycie, nie bądźcie niewierni; a gdyby zabrakło wam wiary, uwierzcie tym, którzy o tym opowiadają; jeżeli zaś i im nie wierzycie, to uwierzcie śladom gwoździ.
Chór: „Gdy mnie przygniecie znów kolejny grzech…” ( załącznik nr 3 )
Załącznik nr 1
Dlaczego dzisiaj znów nie udało się? Dlaczego znowu błąd gdzieś przyczaił się? Choć co dzień staram się prawdziwą miłość w sercu mieć!
Lecz jednak często, naprawdę nie wiem dlaczego tak jest! Zawracam
z drogi, na którą Ty skierowałeś mnie - uciekam, ale wiem, że Ty zawsze znajdziesz mnie. ( 2x )
2. Dlatego Panie, dziś do Ciebie wracam znów, przytul do serca mnie,
daj moc dla mych słów i przebacz grzechy me, bym zawsze wierny
Tobie był!
Wołamy Panie, umocnij wiarę i miłość w nas! Przebaczaj winy! Gdy posłuszeństwa, pokory brak…Cierpliwie przy mnie stój, bym nie zgubił drogi Twej. ( 2x )
Załącznik nr 2
Ref: Rozpięty na ramionach jak sokół na niebie
Chrystusie, Synu Boga spójrz proszę na ziemię…
Na ruchliwe ulice, zabieganych ludzi,
gdy noc się już kończy a ranek się budzi.
Uśmiechnij się przyjaźnie z wysokiego krzyża
Na ciężko pracujących, cierpiących na pryczach.
Ref:
Pociesz zrozpaczonych, zrozum głodujących,
Modlących się wysłuchaj, wybacz umierającym.
Spójrz cierpienia sokole, na wszechświat,
na ziemię, na cichy, ciemny kościół- dziecko…wzywające Ciebie.
Załącznik nr 3
Gdy mnie przygniecie znów kolejny grzech
Gdy znów stracę z oczu jasny światła blask
Gdy dzień do nocy upodabnia się
Ty wiesz - Ty jak nikt rozumiesz mnie
Ty utulasz mój żal, życiu memu nadajesz sens
Rozpal duszę mą przez czystą miłość swą
Ty, co możesz wrócić wzrok, dobrą ręką odjąć strach
Spójrz proszę jeszcze raz……na duszę mą.
Jak marnotrawny syn odszedłem sam
I choć zgrzeszyłem to nadzieję wielką mam
Że znów przygarniesz tak jak kiedyś już
Bo wiesz, bo jak nikt rozumiesz mnie.
Choć odszedłem jednak wiem
Ty z powrotem przyjmiesz mnie
Zgubiłem się lecz Ty odnalazłeś dziecko swe.
Ty, co możesz wrócić wzrok, dobrą ręką odjąć strach
Spójrz proszę jeszcze raz……na duszę mą.
Sylwia Beier - Żylak
Gimnazjum nr 46
im. Szarych Szeregów
Warszawa