TEMAT: CHRYSTUS NASZYM ZMARTWYCHSTANIEM I ŻYCIEM

Cel dydaktyczny: ukazanie śmierci i pogrzebu w perspektywie zmartwychwstania Jezusa

Cel wychowawczy: kształtowanie chrześcijańskiej postawy wobec rzeczywistości śmierci

Nr	TREŚĆ	METODY	POMOCE
1.	Modlitwa:
2.	Sprawdzenie: Obecności Zeszytów Podręczników Wiadomości z ostatniej katechezy
3.	Zainteresowanie tematem: Proszę słuchając nagrania zastanowić się jaka atmosfera panuje podczas odtwarzanej sytuacji. (nag 21.) Co to było za nagranie? (pogrzeb) Jakie uczucia towarzyszą ludziom uczestniczącym w pogrzebie? (ból, smutek, płacz, rozpacz itp.) Jak myślicie czy w momencie śmierci wszystko się kończy? Dziś będziemy mówili o temacie trudnym. Temacie, który wymaga wielkiej wiary. TEMAT: CHRYSTUS NASZYM ZMARTWYCHSTANIEM I ŻYCIEM	Słuchowisko	Nagranie CD
4.	Wymiar eklezjalny: Każda grupa wylosuje sobie teraz jeden tekst. (załącznik) Waszym zadaniem jest wskazać jaką prawdę on ukazuje. Grupa 1 „Ja jestem zmartwychwstanie i życie. „Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11,26). Grupa 2 „Gdybym (...) nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym...” (2 Mch 12,44). Grupa 3 „Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy” (Prefacja za zmarłych). Grupa 4 „Módlmy się, Boże, Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, udziel swoim zmarłym sługom i służebnicom odpuszczenia grzechów; niech przez nasze modlitwy dostąpią miłosierdzia, którego zawsze pragnęli. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen” (Kolekta) Analiza pracy zapis w punktach. Jezus jest zmartwychwstaniem a śmierć jest tylko przejściem do Nowego Życia. Zmarli potrzebują naszej modlitwy, tylko my możemy ulżyć ich mękom czyśćcowym. Życie zmienia się, ale nigdy nie kończy. Tylko miłosierny Bóg może odpuścić zmarłym zło popełnione na ziemi.	Praca w grupach Analiza i zapis do zeszytu	Teksty dla uczniów
5.	Wymiar biblijny: Wysłuchacie teraz opowiadania o zmarłej córce Jaira, którą wskrzesił Pan Jezus. Waszym zadaniem będzie zapamiętać jak najwięcej szczegółów, aby później zrobić przedstawienie tego opowiadania. Treść opowiadania jest następująca: (por. Łk 8, 40-56) Pewnego dnia przyszedł do Pana Jezusa człowiek o imieniu Jair. Miał on jedną córkę, liczącą około dwunastu lat, która była bliska śmierci. Jair upadł do nóg Panu Jezusowi i prosił, aby przyszedł do jego domu. Kiedy to jeszcze mówił, przyszedł jeden z jego sług i powiedział: „Jairze, twoja córka już nie żyje”. Panu Jezusowi zrobiło się żal smutnych i płaczących rodziców. Poszedł więc do domu zmarłej dziewczynki, wszedł razem z rodzicami do pokoju, w którym leżała, chwycił ją za rękę i powiedział: „dziewczynko wstań!” I natychmiast dziewczynka wstała, chodziła i rozmawiała. Wielka była radość, że Pan Jezus przywrócił jej życie. Wszyscy cieszyli się, że dziewczynka, która umarła, znowu żyje. Kto nam jest potrzebny do przedstawienia tego wydarzenia biblijnego? /Pan Jezus, dziewczynka, rodzice, sługa Jaira, sąsiedzi/. Aktorzy: Pana Jezusa - mała alba i cingulum; Córka Jaira - będzie leżała na kocu w domu; Mama dziewczynki - na głowie czarna chusta na znak żałoby; Jair - czarna opaskę na ręku; Sługa - ręcznik przewieszony przez ramię; Sąsiedzi - pozostali uczniowie, będą szli za Panem Jezusem. Dzieci ustalą, gdzie będzie dom Jaira, a gdzie będzie stał Pan Jezus. Dzieci, nie grające konkretnych ról, będą spełniać rolę „sąsiadów” Jaira, idących za Panem Jezusem. Szczególnie ważna będzie chwila końcowa, kiedy to dziewczynka razem z „rodzicami” wychodzi z „domu”, a pozostałe dzieci otaczają ich kołem. Odtworzenie inscenizacji. Jakie słowa wypowiedział Pan Jezus do dziewczynki? Dlaczego dziewczynka wstała? Kto przywrócił radość tym, którzy płakali z powodu śmierci bliskiej osoby?.	Opowieść biblijna Inscenizacja Pogadanka	Pismo św. mała alba, cingulum, koc, czarna chusta na głowę, czarna opaska na rękę, ręcznik,
6.	Wymiar liturgiczny: Teraz powstańmy i prosimy Pana Boga, aby przyjął do siebie wszystkich naszych bliskich zmarłych i pozwolił im żyć w Jego światłości. Tę światłość Boga przypominają zapalane znicze. Dlatego teraz zapalimy taki znicz i każdy po kolei trzymając znicz wypowie za kogo zmarłego chce się pomodlić. Po każdej intencji ucznia wypowiadamy wszyscy: Wieczny odpoczynek... (potem dziecko podaje znicz kolejnej osobie). Rozpoczyna katecheta. Ojcze nasz…	Modlitwa	Znicz
7.	Wymiar egzystencjalny: Jaki miesiąc szczególnie przypomina nam o zmarłych? Gdzie się wtedy udajemy? (na cmentarz) Po co tam idziemy? (aby okazać szacunek naszym zmarłym przez zrobienie porządku i ozdobienie kwiatami ich grobów, a także aby się za nich pomodlić). Jak powinniśmy się tam zachować?	Pogadanka
8.	Podsumowanie:
9.	Zadanie domowe:
10.	Modlitwa końcowa:

Grupa 1 „Ja jestem zmartwychwstanie i życie. „Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11,26).

Grupa 2 „Gdybym (...) nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym...” (2 Mch 12,44).

Grupa 3 „Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy” (Prefacja za zmarłych).

Grupa 4 „Módlmy się, Boże, Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, udziel swoim zmarłym sługom i służebnicom odpuszczenia grzechów; niech przez nasze modlitwy dostąpią miłosierdzia, którego zawsze pragnęli. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen” (Kolekta)

3

---