10578#501

231

miesza sio roztworzony mnssę z wysicwkami pozostałcmi na przetaku, z popiołom i ziemia użyta do zrobienia wału, dopóki nie powstanie jednostajna, krucha massa.

Tym sposobem otrzymuje sio proszek łatwy do rozsiania po roli ręka albo szuflą, jeżeli nie ma być użyty do ulepszenia obornika.

Wskazana ilość kwasu siarkowego, około 20 fnt. na 1 cent. mąki kościanej, jest wprawdzie znacznie mniejsza od tej, jaką używają w Anglii, gdzie biorą ^J/₃ do '/₂ cent. kwasu siarkowego na 1 cent. mąki kościanej, sądzę jednak, iż bezpieczniej jest użyć za mało niż za wiele kwasu siarkowego, gdyż unika się szkodliwego przesadzenia niem mąki, gdyby była sfałszowaną, za grubą, lub przyprawienie niedbale Avykonancm, w takich bowiem wypadkach powstaje mieszanina gryząca, zawierająca kwas wolny. Roztworzenie jednej tylko części mąki kościanej jest dostateczne.

Opisane tu postępowanie w zakwaszeniu kości wymaga, z powodu ostrości kwasu siarkowego, wielkiej ostrożności i uwagi i nie może być lada komu powierzone. Dobrzeby było zatem aby i u nas tak, jak w Anglii przyrzą-