12859 str 8 029

28 TRANSAK.CYJA WOJNY CHOCIMSKIEJ

Bogomyślnym kapłanom cicho kładą w uszy, ⁵¹⁵ Którzy tam i sam jeżdżąc, jeśli kogo łudzi, Od napaści szatańskiej animują ludzi,

Na tym placu, z którego ognistymi koły Człek może z Elijaśzem wniść między anioły.

WOJNY CHOCIMSKIEJ CZĘŚĆ PIĄTA

[...]

Ledwo się słońce jęło nad ziemię podnosić,

⁵⁸⁰ Każe wojsku wychodzić, każe szturm ogłosić Szturm Do kozackich taborów, lub zysk, lubo strata. kó»^Kot" Tak mu pomsta, tak mu gniew serce w piersiach płata. Choćby wszytkim Turkom być dzisia na przepieklu, Byle dobyć Kozaków; sam na białym seklu ⁵⁸⁵ Karmiąc wstydem wezery, baszę i swe agi,

Skoro złotem ciągnione osiędzie czapragi,

Tam stanął, gdzie o jego ocierając strzemię Kłaniały się chorągwie aż do samej ziemie.

Sajdak na nim ze złota usadzony w sztuki,

⁵⁹⁰ Wkoło ciągną sołhacy nałożone luki,

A tam swoje rycerstwo napomina rzędem,

Żeby mając jedynym Mahometa względem,

w. 577 — 578 z którego [...] anioły — według przekonań chrześcijańskich rycerz poległy w obronie wiary, w walce z niewiernymi, zashigujc na zbawienie, dostanie się po śmierci do nieba, jak prorok Eliasz, o którym mówi Pismo Św., że został uniesiony do nieba na wozie ognistym, w. 580 każe — rozumie się: Osman, w. 582 piata — rkps: wpłata.

'w. 584 na [...] seklu — od „sekiel”: koń szlachetnej rasy. w. 590 solhak — łucznik.

Ojczyznę, dzieci, żony i cokolwiek może Wymyślić, żeby zbójców tych na Zaporoże ⁵⁹⁵ Z garści nie upuszczali; bo im tu należy Zapłata za wierutne złości i kradzieży.

Inaczej woli umrzeć, woli głowę łożyć,

Jeźli dziś nie ma swoich nieprzyjaciół pożyć.

„Idźcież — rzecze — wielkiego świata króciciele,

6oo Wytnijcie i z korzeniem to szkodliwe ziele!

Idźcie śmiele, ja na was będę patrzał z bliska,

A kto najpierwszy wtargnie do tych psów łożyska, Dziś weźmie Sylistryją, a kto drugi po niem,

Juki złota z ubranym daruję mu koniem.

⁶⁰⁵ Tak aż do dziesiątego, każdy swej odwagi I męstwa należyte odniesie posagi.”

Kiedy się do wygranej hardy Turczyn bierze, Sześćdziesiąt dział burzących przeciwko kwaterze Kozackiej wyrychtuje i zwykłymi tryby ⁶¹⁰ Rozwlecze nad naszymi swe szyki, że gdyby Kozaków posiłkować we złej chcieli toni.

Od onych wojsk niezmiernych wstręt mieli z ustroni.

Widzi dobrze Chodkiewicz, na co Turczyn godzi, Więc w pole sześć usarskich chorągwi wywodzi, ski, ⁶¹⁵ Kędy i sam w tysiącu swojego wyboru gotowi Czołem do kozackiego obróci taboru,

A oraz i lisowskie z szańcu ruszy roty.

Tak stał w miejscu czekając Marsowej roboty.

I podczaszy gotowy w swojej bramie czeka.

w. 603 Sylistryją — miasto i twierdza turecka nad Dunajem, w. 617 lisowskie [...] roty — lisowczycy, oddziały wojskowe utworzone przez Aleksandra Lisowskiego, bitne i zuchwałe, osławione z powodu rabunków i okrucieństwa.

w. 619 podczaszy — Stanisław Lubomirski.

10 - BN 1/19 (W. Potocki: Wiersze wybrane)