15750 skanuj0059

34

WIELKIE TAO PŁYNIE WSZĘDZIE.

Umysł zdaje się płynąc wszędzie, ale jest niepomszony, jest tym, które nigdy się nie poruszy ło. Sprawna w rażenie, jakby był wszystkim. W końcu dostrzega, że nigdzie jest tani, gdzie jest umysł.

Jego nieustającym zadaniem jest urzeczywistnienie siebie, fest pokorny, ponieważ widzi, że do tego. co nie zostało stworzone. nie można rościć sobie prawa. Splendor pokory jest wszystkim, co mu zostało. Pozostaje 0:1 w stanic łask: za w szystko: za siebie.

Gdy umysł pojmuje jeden świat za drugim, pojmuje nieistnienie, a tym samym nie może się niczego trzymać. Nic ma nic. czego można się trzymać, i w' tym tkwi jego wolność. Nieustannie zaczyna się od nowa, w nieskończonych nie-światach swojej zwyczajności. tego. co zrównoważone, ześrodkowane. początku, końca.

TA. KTÓRA TKWI W SAMYM SERCU TAO.

MOŻE UDAĆ SIĘ. DOKĄD ZECHCE,

BEZ NIEBEZ PIEC ZEŃ ST WA.

DOSTRZEGA UNIWERSALNĄ HARMONIĘ NAWET POŚRÓD WIELKIEGO BÓLU.

PONIEWAŻ ODNALAZŁA SPOKÓJ W SWOIM SERCU.

Nic musisz myśleć, aby być okej. To nie my myślimy; my jesteśmy myśleni. Nie ma nic, co można by wiedzieć, wice nic musisz udawać, że wiesz cokolwiek. Jesteś absolutnie bezpieczny. Nic nic możesz zrobić, aby żyć, i nic r.ic możesz zrobić, aby umrzeć.

Jeśli tkwisz w samym sercu rzeczywistości, możesz iść, dokąd chcesz, i nic ci nie grozi. Nie jest to akt odwagi. Nic ma żadnego ryzyka, ponieważ niebezpieczeństwo jest tylko w przyszłości, .1 przyszłość nigdy nic może nadejść. Ostatecznie nic nic jest rzeczywiste, kiedy więc ludzie mówią o przemocy, zauważam przemoc. jaką stosują właśnie w tej chwili wobec rzeczywistości. Dlaczego miałbyś się obawiać rzeczywistości? Rzeczywistość jest łagodna dla tych, którzy widzą jasno.

Kiedyś, niedługo po tym, jak przebudziłam się w 19S6 aikti, pewien ksiądz powiedział mi: Jesteś zbyt otwarta. Nie masz żadnych granic, żadnego oporu, a to jest niebezpieczne, /.łe byty mogą w ciebie wstąpić i przejąć nad tobą kontrolę, ponieważ wszystkie twoje drzwi są otwarte, i mogą one tobie oraz nam wszystkim wyrządzić okropną krzywdę". Byłam wtedy jak dziecko: niemal zawsze wierzyłam ludziom. .Mc kiedy ten człowiek mówił o złu. wiedziałam, że to, o czym mówił, było niemożliwe. Wierzyłam mu. kiedy twierdził, że istnieje coś takiego jak byty ponieważ wtedy nic miałam powodu, aby nie wierzyć. Ale dla

119