1 5

./

Zadanie 13.16

W przekładni zębatej ltzyrzędo\vci zastosowano przełożenia i, ~ 1,26, i₂ — !,78, ;₃ — 2,51. Dobrać liczby zębów dla wszystkich kor zębatych, zakładając, że wartość względna błędu przełożenia liie przekracza 1%.

I

Zadanie 13.17

W przekładni zębatej trzyrzędowej zastosowano przełożenia:

ii = 1,41; i₂2; i_:, = 2,82. Dobrać liczby zębów wszystkich kół-zębatych tale, aby otrzymać jak najmniejsze wartości względnego błędu przełożę ni a, oraz obliczyć wartość modułu kół trójki przesuwnej, jeżeli możemy przyjąć odległość osi a = 222 223 mm.

Zadanie 13.18

Przekładnia zębata wielorzędowa z klinem przesuwnym (rys. 13.8) składa się z pięciu par kół zębatych o przełożeniach: ir-~ 1/1.58; i₂~-' 1/1,26; (₃ = 1; u- 1,26; L = 1,58. Dobrać liczby zębów oraz obliczyć prędkości obrotowe walka napędzanego, jeżeli prędkość obrotowa walka napędzającego ii 120 ohr/min.

Rys. (3.8. Do zadania 13.18 (wg [3])

W skr zynce przekładniowej tokarki zastosowano przekładnię złożoną (rys. 13.6«), w której prędkości obrotowe walka roboczego są uszeregowane wg ciągu geometrycznego o ilorazie ^r,° ~ 2,0, a minimalna prędkość obrotowa fij = 50 obr/min. Prędkość obrotowa silnika n_s — 2399 obr/min. Napęd 7. silnika na wałek / jest przenoszony przez przekładnię pasową. Obliczyć prędkości obrotowe walka roboczego, dobrać przełożenia na podstawie wykresu strukturalnego oraz obliczyć liczby zębów poszczególnych kół.

14. PRZEKŁADNIE ZEBATE O OSIACH RÓWNOLEGŁYCH 14.1. K0KKKCM ZĘBÓW I ZAZĘBIENIA

Przy nacinaniu uzębień metodą obwiędniową zęby narzędzia wykonują taki kształt wrębu, jaki jest niezbędny przy współpracy dwóch kół zębatych. W kołach o małe j liczbie zębów może występować podcięcie zębów u podstawy: Graniczną1jezbę zębów (teoretyczną), przy której nie.następuje jeszcze ich podcięcie, obliczamy według wzoru

2y_

sinroc,,

Dla zębów normalnych (y — J) otrzymujemy: dla kąta przypora a„= 20“—z_u~ 17 oraz dla 15'—z,, = 30. Zakładając, że nieznaczne podcięcie zębów jest. dopuszczalne, otrzymujemy praktyczną graniczną ] iczbę zębów z\ - 14 dla a₀ - 20“ oraz z' = 25 dku*. - 15 '

Stosując koła o liczbie zębów z <: aj,, należy przesunąć zarys zęba (zachowując jego wysokość) tak, aby uniknąć podcięcia zębów. Zarys przesuwamy na zewnątrz koła o wielkość

X -    . _m i_ub x -    ^: m    (14.2)

^Zfl    "!>

gdzie X — wartość przesunięcia zarysu w mm.

Przesuwanie zarysu zęba nazywamy korekcją (poprawieniem) kół zębatych. Uniezależniając przesunięcie zarysu od wartości modułu, wprowadzamy współczynnik przesunięcia zarysu a

\    (14.3)

(14.4)

X    ' "

x — —

m

stąd

a)_x=s-^z«-Jl lub- \b)x=^JL-

r    7

*'0    9

Wersję a stosujemy w przypadku, gdy podcięcie zarysu jest niedopuszczalne. natomiast b — w przypadku dopuszczalnego niewielkiego

191