18

•0i »

Iowy) są ciasno pasowano w otworach i dlatego liczymy je. na ścinanie

wg wzoru    '    /

n ■ a j ■ D₂

w którym:

d, średnica śruby w przekroju narażonym na ścinanie,

Dj — średnica rozstawienia .otworów na śruby (oznaczenie wedhig nóriny PN-66/M-85251),-    ■    '

n — liczba śrub.

W przypadku' gdy śruby są luźno osadzone w otworach, moment obrotowy jest przenoszony przez tarcie, wywołane dociskiem tarcz

2M _T D₂-}rn

a następnie ustalamy wartość naprężeń w śrubach (wg wzoru 18.8). W obu przypadkach (śruby ciasno pasowane lub luźno osadzone w otworach) po ustaleniu naprężeń rzeczywistych w śrubach dobieramy odpowiedni materia! na śruby. ' .    .

Sprzęgła cierne. W zależności od przenoszonego momentu obrotowego wymiary sprzęgieł ciernych obliczamy z warunku na naciski powierzchniowe oraz z warunku-na rozgrzewanie. Podstawowe rodzaje sprzęgieł ciernych podano na rys. 18.1 i 18.2.

Żądaną wartość momentu tarcia, jaki powinno przenieść sprzęgło cierne, wyznaczamy ze wzoru 18.6. Ponieważ silą Ląrcia zależy od siły docisku (T - F_n.■/.<), zatem

Mj.= (ł,Sb\/D_m-n    (18.11)

gdzie:    -    '

D,„ — średnia śtfednica powierzchni ciernej; orientacyjne wartości D,„ przyjmujemy w zależności od średnicy wału: dla sprzęgieł gładkich D_m— (4-;-6)</, dla wicloplytkowych D_in = (2 4) cl: .a dla stożkowych D,_n = (3 4-10) rf;

F_w -• siła włączająca równa sile nacisku F„ (dla sprzęgieł tarczowych płaskich).

I

I

I

(18.9):

< k_t

prżcz. śruby. Zakładając, że siła tarcia działa na- średnicy rozstawienia śrub, obliczamy napięcie śruby .

(18.10)

:sc

.i

• s-

Rys. 18.1. Sprzęgła cierne tarczowe plaskiem) gładkie, ft) rowku we / - wał czynny, 2 — wai biernyi J — tarcza słała, 4'— tarcza przesuwna, 5 ■ ■ wpust', po którym przesuwa się

Trwałość sprzęgła zależy również od spełnienia warunku na naciski

powierzchniowe

(18.12)

/ . .

Po przekształceniu

J Dt~Dl = (D_s+0_H)-{D_?-D_w)^-2D_BI’2b