28724 IMGA80 (2)

niowec — Tetranychus telarius (L.). Są to drobne, do 1 mm, szarożółte lub czerwone pajęczaki, żerujące na spodniej stronie blaszki liściowej. Górna strona blaszki liściowej w miejsu żerowania początkowo przybiera barwę srebrzystą. Później liście żółkną i zasychają. Dorosłe samice składają małe, kuliste, bezbarwne jaja, z których po tygodniu wylęgają się larwy. Cały cykl rozwojowy trwa około trzech tygodni.

Zwalczanie. Integrowane zwalczanie przędziorków polega na wykorzystaniu naturalnego drapieżcy oraz wykonaniu zabiegów chemicznych. Z chwilą zauważenia pierwszych, nielicznych uszkodzeń wystarczy wypuścić 2—5 dorosłych samic dobroczynka szklarniowego. Gdy rośliny są bardziej zaatakowane, liczebność drapieżcy zwiększyć do 30—40 dorosłych samic na roślinę. Wprowadzając drapieżcę można także zastosować zabieg chemiczny bezpiecznymi dla niego preparatami, jak np. Roztoczol extra płynny 8. Stosując wyłącznie metodę chemiczną, po zauważeniu szkodnika wykonać co najmniej dwukrotnie, w odstępach 7-dnio-wych, opryskiwanie preparatami: Omite 30 W (w stężeniu 0,1 %), Apollo 50 SC (0,1 %), Danirum 11 EC (0,06%), Talstar 10 EC (0,05%), Torque 50 WP (0,5%). Zaleca się także odparowywać Nogos 500 EC lub Wi-nylofos płynny 50 w ilości 10—12 ml preparatu na 100 m³ pomieszczenia.

Wciornastki — Thripidae. Małe, ciemne, podłużne (do 1,5 mm) owady żerują na spodniej stronie blaszki liściowej. Na liściach występują srebrzyste plamki wzdłuż nerwów. Samica składa jaja pojedynczo w tkanki liścia. Rozwój owada trwa 15—30 dni w zależności od temperatury otoczenia.

Zwalczanie. Po zauważeniu pierwszych objawów uszkodzeń, rośliny opryskiwać preparatami: Cymbusz 25 EC (w stężeniu 0,02%), Lannate 25 WP (0,1%), Ripcord 10 EC (0,04%), Sherpa 25 EC (0,02%), Decis 2,5 EC (0,05%), Danitol 10 EC (0,075%).

Wciornastek kalifornijski (W. zachodni) — Frankliniella occidentalis (Pergan-de). Jest to ciemnożółty drobny owad, długości około 1 mm. Szkodnik żeruje głównie

w kwiatach, lecz może także uszkadzM ście. Zarówno larwy, jak i osobniki!?;¹ nakłuwają tkankę liści wysysając powoduje przebarwienia oraz deformac ści, kwiatów i zawiązków owoców. * Zwalczanie. Chemiczne zwalczanie go szkodnika jest bardzo trudne ze wmu na obecność w naszych szklarniach bjT pów odpornych na większość pestycj? Ograniczenie liczebności populacji iw osiągnąć stosując Nogos 500 EC (w siJ niu 0,1 %), Thiodan płynny 35 (0,2%)u Lannate 25 WP (0.1%).

Ziemiórki — Sciaridae. Są to małe m,. chówki długości około 3 mm, ich gio*. i tułów są czarne, a odwłok zielonkawo-brązowy. Ziemiórki będące saprofagami nu. wijają się w glebach torfowych. Ich larwy żerują w okolicy szyjki korzeniowej i _ns młodych, zaatakowanych przez choroby ko. rżeniach, niszcząc je do reszty. Przy maso wym pojawię larwy wgryzając się w korzer* przenoszą jednocześnie patogeny glebowe Zwalczanie. Używać parowanego podłoża. Do zwalczania larw stosować preparaty granulowane, takie jak: Basudin 10 6 luli Diazinon 10 G w dawce 8 g/m² lub Dyfona-te 10 G (4 g/m²). Można także podlewał podłoże takimi preparatami, jak Nogos 500 EC w stężeniu 0,15%, używając 4—61 óe czy na 1 m². Do zwalczania owadów dorosłych stosować opryskiwanie roślin preparatami Ambusz 25 EC (w stężeniu 0,05%) lub Basudin 25 EC (0,15%).

Miniarka ciepłolubka — Liriomyatii-folii Burgess. Dorosłe muchówki, wielkości 1,3—2,3 mm, mają żółtą głowę i żółte plamki na ciele. Samica żeruje na zewnętrznej stronie liścia, zostawiając delikatne punktowe ślady. W niektóre z tych śladów wciska jaja Wylęgające się larwy minują liście, powodując niekiedy ich więdnięcie. Szkodnik atakuje wszystkie rośliny uprawne w szklarniach Zwalczanie. Usuwać liście ze śladami żerowania szkodnika. Rośliny opryskiwać co 7 dni preparatami Afugan 30 EC (w stężeniu 0,1%) lub Ambusz 25 EC (0,1%).