46962 KSIĄŻKA (74)

działania i pewnej ilości działań, które wydaja nam sic możliwe w danym momencie) lub świadome powstrzymanie sir od wyboru -co aeMf takie jest wyborem f*®\

Bogdan Wawrzyniak przyjmuje, ie decyla (postanowieni- roz-stm-gnieciel jest wyborem roswtąaania jakiegoś problemu**-

wymieniony autor pisse. le w literaturze światowej poświeconej problematyce decyzji jej istota jest tłumaczona w dwojakiego rodzaju kategoriach: ifultatowej i czynnościowej. W kategorii reżuUatowej decyla jest rozumiana jako akt wyboru celu lub sposobu działania, pożądanych z punktu widzenia systemu, w ramach którego wybór ten jest dokonany, przy czym aktowi wyboru sa lub nie s« stawiane określone wymagania. W rezultacie do miana decyzji zaliczane są wszystkie akty wyboru, które są uświadamiane przez podejmującego decyzje. lub wyłącznic te, które oparte są na zracjonalizowanych w pewien sposób kryteriach. Z kolei w kategorii czynnościowej decyzja jest rozumiana jako ssesegółnego rodzaju aktywność ludzi, wyrażająca się w poszukiwaniu takich rozwiązań pojawiających się problemów. które mogą zapewnić realizację zamierzonych celów systemu. Istotą takiego wyjaśnienia pojęcia decyzji jest koncentracja na czynnościach. które składają sic na te szczególnego rodzaju aktywność ludzi, a których efektem ma być rozwiązanie pojawiających się na tle rraliraiji zadań systemu problemów decyzyjnych**.

Autorzy ShnsŚii mereman/fa": cybernetyki ekonomicznej utożsamiają decyzję z rozwiązaniem, definiując to pojecie jako .wybór jednej alternatywy lub pewnego podzbioru alternatyw ze zbioru rozpatrywanych ah« maryw (— ■jiuis decyzji). Wybór ten jest dokonywany według pewnego kryterium decyzyjnego, które pozwala ocenić ałtematy-wy z punktu widzenia jednego łub kflku celów. Kryterium decyzyjnemu odpowiadają określone flościowt lub porządkowe skale ocen*³⁰.

Nowsza literatura    i u nie dostarcza właściwie żadnych

nowych wątków, które możno by zawrzeć w samej definicji decyli, soi w definicji podejmowania decyzji. Na przykład Ricky Griffin pi-sae. ze ^odejmowanie decyaji jest aktem wyboru jednego wariantu spośród pewnego ach zestawu. Proces decyzyjny jest jednak czymś Wiec^. i—J Proces podejmowania decyzji obejmuje (£..] rozpoznanie

lam. s. 44. 45.

■ 2981. «. 87

poć red. J Kumał*. Wuww ■mm 1955. *. 84.

można stwierdzić. te decyzja jest nielosowym wyborem określonego wariantu zachowania sic wśród rozmaitego rodzaju ograniczeń.

w tycie-*¹. Biorąc za'

i_m wszystkie wspólne obszary zacytowanych definicji

Jan Tnrgalski pisze, że: .celem decyzji - najogólniej rzecz ujmując - jest osiągniecie jakiego* pożądanego przez decydenta stanu rzeczy (wyniku) w przyszłości poprzez ustalenie najlepszego sposobu rozwiązania problemu decyzyjnego i zlikwidowanie przyczyny, która doprowadziła do jego sformułowania’³³.

Wśród rozmaitego rodzaju podziałów decyzji w literaturze przedmiotu. o czym będzie mowa w dalszej części prezentowanego opracowania. najprostszym ich rozróżnieniem jest podział na decyzje kierownicze i n ic kierownicze.

Jerzy Kumał określa decyzje kierownicze jako takie, które dotycz*:

-    określania kierunków i (lub) sposobów działania danej organizacji bądź jej części (planowanie),

-    doboru i łączenia części organizacyjnych (ludzi, narzędzi pracy, przedmiotów pracy) w określone całości w ramach danej organizacji (organizowanie).

-    skłaniania pracowników do działania zgodnie z ustalonymi kierunkami i według zasad, na jakich połączono części organizacyjne (pobudzanie),

-    oceny funkcjonowania danej organizacji z punktu widzenia przyjętych kierunków i zasad działania (kontrolowanie)³³.

Jak wynika z wymienionego wyżej zestawu czynności oraz zaprezentowanych we wcześniejszym podrozdziale funkcji zarządzania, decyzje kierownicze związane są z realizacja podstawowych funkcji kierowniczych. Jeśli wymienioną cechę decyzji uznamy za prawdziwą. to drugą jej cechą odróżniającą decyzje kierownicze od nie-kicrowniczych jest fakt. że skierowane są one na działanie innych osób. tzn. realizującym podjętą decyzję będzie podwładny lub podwładni. nie zaś sam podejmujący decyzję. Zatem decyzje, które me mają tych cech zalicza się do decyzji nie kierowniczych**.

*- 73 i o.

** R Cnffin. Jar. a. 267 i n ** J- TBBprilriL tśetodyka po

” Zob Teoria orpanuwyi ■

149