57558 s che 1B

Powstałe produkty są w małym stopniu z dysocjowane i odczyn roztworu jest praktycznie obojętny.

Hydroliza węglanu amonu przebiega dwustopniowo według równań:

I stopień

-    cząsteczkowo: (NH^jjCOi + HjO = NH<HCOs + NH<OH -jonowo: 2NH*⁴ + CO,²' + H,0 ^ NH,⁴ + HCO,' + NH₄ON

n stopień

-    cząsteczkowo: NH+HCOj + H>0 ~ H₂CO? + NH4OH -jonowo: NH<‘ + HCO,' + HjO ^ H2CO3 + NH*OH

W przypadku hydrolizy tej soli odczyn roztworu będzie słabo zasadowy, ponieważ wodorotlenek amonu w większym stopniu dysocjuje niż kwas węglowy.

Sumarycznie reakcja hydrolizy (NRi)?CO} zachodzi według schematu:

-    cząsteczkowo: (NHijiCO* + 2 H₂0 5=* 2NH«OH JH^CO,

-jonowo:    2NU4* + CO>' + 2H^O ąts 2NILOH + HjCO*

Sole pochodne mocnych kwasów i mocnych zasad hydrolizie nie ulegają. ponieważ reakcja wody 2 taką solą tworzy związek całkowicie zdysocjowany, np. NaCI, KCI:

-    cząsteczkowo: KCI + H2O ™ KOH + HC1 -jonowo: K¹ + Cl' + li*0 K^ł + OK + H* + Cl

HjO ^ OHT + H⁴

Z zapisu powyższej reakcji wynika, iż może ona przebiegać tylko w kierunku tworzenia się wody, ponieważ woda jest tutaj praktycznie nieztfysocjowanyni związkiem, Sole powstałe z mocnych kwasów i mocnych zasad rozpuszczone w wodzie nie naruszają równowagi jonowej wody, gdyż nie tworzą związków trudno rozpuszczalnych ani niezdysocjowanych.

10.2. CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA

Doświadczenie J, Odczyn środowiska oraz wartość pH roztworów soli

1.    Do $ probówek wprowadzić po około 10 kropli wody destylowanej oraz po skrawku papierka wskaźnikowego (uniwersalnego). Zaobserwować barwę wskaźnika.

2.    Pierwszą probówkę pozostawić jako „wzorzec" a do pozostałych dodać po kilka kryształków następujących soli: a) NajCO^ b) NaC) c) SoCl* d) (NH^CO,. Zawartość probówek wytrząsnąć.

3.    Porównać barwę wskaźnika ze skalą barw i wyciągnąć wnioski co do odczynu oraz przybliżonej wartości pH roztworów tych soli.

4.    Napisać reakcje hydrolizy soli cząsteczkowo i jonowo.

Doświadczenie 2. Wpływ mocy kwai6w na *topkó hydrolizy kii soli

1.    Do dwu probówek wprowadzić po 2-3 cm³ wody destylowanej oraz po jedną kropli fenoloftaleiny.

2.    Do pierwszy probówki dodać szczyptę siarczanu(TV) sodu, do drugiej zaś - szczyptę węglanu sodu. Zawartość probówek zamieszać.

3.    Porównać intensywność zabarwienia fenoloftaleiny w obydwu roztworach. Jakie jony powodują zabarwienie fenoloftaleiny? Która z soli wykazuje większy stopień hydrolizy? Czym to jest spowodowane?

4.    Napisać jonowe równania reakcji hydrolizy obu soli.

Dośniaticzenie J. Wpływ temperatury na stopień hydrolizy soli

1.    Do probówki wprowadzić 1-2 cm³ wody destylowanej oraz 1 -2 krople fenoloftaleiny.

2.    Dodać szczyptę octanu sodu. Zaobserwować zabarwienie roztworu.

3.    Probówkę ogrzać nad płomieniem palnika gazowego. Zaobserwować zmianę barwy.

4.    Roztwór ostrożnie ochłodzić pod strumieniem bieżącej wody. Obserwować zmianę zabarwienia roztworu.

Czym wywołana jest zmiana zabarwienia roztworu po ogrzaniu?

Dlaczego po ochłodzeniu roztworu następuje ponownie zanik zabarwienia fenoloftaleiny?

Jak wpływa wzrost temperatury na stopień hydroliz)' soli?

5.    Napisać reakcję hydrolizy octanu sodu i zaznaczyć kierunek przesunięcia stanu równowagi pod wpływem temperatury.

Doświadczenie 4. Wpływ stężeń La jonów bydroaiowycti i jonów wodorotlenowych na hydrolizę soli

1.    Do dwóch probówek wprowadzić po 1 - 2 cm³ wody destylowaną.

2.    Wsypać do każdej szczypię stałego chlorku żełaza(III).

3.    Zaobserwować powstawanie osadu chlorku di wodorotlenku źda2a(Ill) PefOHjsCI.

4.    Do pierwszą probówki dodać 4-5 kropli kwasu chlorowodorowego, do drugiej -wodorotlenku sodu.

Zaobserwować zachodzące zmiany

Napisać cząsteczkowo i jonowo równanie hydrolizy tej soli.

Jak wpływa dodatek: a) jonów H3O¹, b) jonów' OH' na położenie równowagi chemiczną procesu hydrolizy?

10X PYTANIA I ZADANIA

1.    Podać przykłady soli hydrolizującej o odczynie kwaśnym i zasadowym. Napisać cząsteczkowe i jonowe równania hydrolizy.

2.    Podać po dwa przykłady soli kwasu siarkowego(Vl), które ulegają i nie ulegają hydrolizie Napisać równania hydrolizy oraz wskazać odczyn wodnych roztworów tych soli.

89