62579 PICT5535

294

294

¹⁴ WłWlYWy W UKŁADACH WltLOFAfOWYCM

Ryt. 14.25. Obszary zastosowań różnych rodzajów transportu pneumatycznego

konstrukcji (rys. 14.26). To rozwiązanie jest stosowane przy przenoszeniu materiału na małe odległości (np. rozładunek ze statku lub silosu). Obszar B na rys. 14.25 określa parametry zastosowań transportu wysoko- i średniociśnieniowego, natomiast obszar C — zakres parametrów transportu średniociśnieniowego, stosowanego przy przesyłaniu ciała stałego między aparatami w instalacji technologicznej. Obszar D jest typowy dla transportu niskociśnieniowego oraz ssącego.

Rys. 14.26. Rynna Kreacyjna — ruszt

&

Ze względu na konfigurację przewodu do przenoszenia rozróżnia się transport pionowy i poziomy. W zależności natomiast od stężenia cząstek w strumieniu Wirth [25] rozróżnia cztery podstawowe stany transportu pneumatycznego, przedstawione wraz z zakresem charakteryzujących je parametrów na rys. 14.27.

Przy dużych prędkościach gazu nośnego (u_c > 20 m/s) występuje tzw. transport w stanie rozproszonym. W tym przypadku cząstki ciała stałego tworzą z fazą ciągłą układ pseudohomogeniczny, który przepływa przez dany przewód, przy czym cząstki znajdują się w ruchu chaotycznym, zderzając się ze ścianami przewodu i między sobą.

Zmniejszenie prędkości strumienia powietrza wywołuje stopniowy zanik pseudohomogeniczności układu, w wyniku czego w przewodzie pojawiają się dwie warstwy. Przepływ taki nazywa się przepływem warstwowym.

u_t;m/;i ut/ue Ap/L,kPal(n a) 20./W 0,5:41 UO 0,1.1

4 *......

RyŁ 14.27. Siany transportu pneumatycznego:

a)    transport w stanie rozdrobnionym,

b)    warstwowy, c) warstwowo-falisty, d) korkowy

Część ciała stałego, tworząca warstwę w dolnej części rury przenoszącej, przepływa po dnie ruchem ślizgowym, podczas gdy druga część pozostaje nadal w układzie homogenicznym i przepływa wraz ze strumieniem powietrza.

Tendencja do tworzenia w danych warunkach warstwy materiału jest tym większa, im bardziej drobnoziarniste jest przenoszone ciało stałe. Wirth [25] uważa, że zjawisko to występuje zarówno w transporcie poziomym, jak i pionowym, przy czym w przypadku drugim warstwy ciała stałego nie są przypisane do konkretnych przekrojów przewodu, lecz podlegają ciągłej fluktuacji, tworząc pasma o różnym stężeniu ciała stałego.

Przy dalszym zmniejszaniu prędkości powietrza na powierzchni warstwy ciała stałego pojawiają się fale i występuje przepływ warstwowo-falisty.

Przy jeszcze mniejszej prędkości fazy nośnej poszczególne wierzchołki fal łączą się ze sobą, powodując przepływ korkowy, zwany także powolnym transportem pneumatycznym. Mała porowatość układu znajdującego się w przewodzie podczas tego rodzaju transportu zagraża utratą jego drożności. Zapobiega się temu, instalując w przewodzie dodatkowe zabezpieczenia, np. wewnętrzny przewód napowietrzający [2t

D< ościowego opisu transportu pneumatycznego stosuje się zależność między spadkiem ciśnienia s prędkością gazu. Na rysunku 14.28 przedstawiono tę zależność dla transportu pionowego. Krzywa graniczna / wyznacza spadek ciśnienia przy przepływie gazu przez pustą rurę, natomiast krzywa 3a charakteryzuje spadek ciśnienia podczas przepływu przez złoże przenoszonego dała stałego (s* ■ cj.

Przy wzroście prędkośd gazu przez złoże stałe spadek ciśnienia przebiega zgodnie z linią Ja aż do punktu 4, w którym rozpoczyna się fluidyzacja i począwszy