80726 Słownik Polsko Norweski&0

uryddig 524 utbedringslżn

uryddig pm. nieporządny, niechlujny.

urerlig pm. nietykalny; nieruchomy t pm. nietknięty, urżd 11. niemożliwość; trudna i niebezpieczna sytuacja.

USA (Amerikas Forenede Sta ter) Stany Zjednoczone Ameryki Północnej.

usagt pm. niepowiedziany. usakkyndig pm. niekompetentny usaklig pm. nierzeczowy, usammenhengende pm. bez związku.

usann pm. nieprawdziwy, usannferdig pm. nieuczciwy usannhet m. nieprawda, kłamstwo, usannsynlig pm. nieprawdopodobny; ~het m. nieprawdopodobieństwo, usedelig pm. niemoralny; ~het m. niemoralność. usedvanlig pm. niezwykły, useilbar pm. nieżeglowny, uselskapelig pm. nietowarzyski. uselvstendig pm. niesamodzielny usigelig pm. nie do opisania, usikker pm. niepewny; ~het m. niepewność, usiktbar pm. zamglony niewyraźny.

usivilisert pm. niecywilizowany, usjenert pm. niewstydliwy. uskad d pm. nie uszkodzony; ~elig pm. nieszkodliwy, uskiftet bo, uskifte, uskiftebo n. jur. majątek nie podlegający podziałowi spadkowemu, uskikk m. zły nawyk; ~elig pm. nieporządny ze złym nawykiem, uskikket pm. niezdatny, uskyld m. niewinność; ~ig pm. niewinny.

usling m. nikczemnik, uslitelig pm. niepsujący się. usmakelig pm. niesmaczny, usminket pm. niepomalowany. uspiselig pm. niejadalny, ussel pm. nędzny; podły; ~het m. nędza.

ustadig pm. niestały; ~het m. niestałość, ustand: i ~ zepsuty, ustanselig pm. nieustanny, bez przerwy.

ustemt pm. muz. nienastrojony; (om spraklyd) niemy, ustraffet pm. niekarany, bezkarny, usto pm. niestały, usunn pm. niezdrowy. usvekket pm. nieuszkodzony; nienaruszony.

usvikelig pm. godny zaufania; nieomylny, niechybny usympatisk pm. niesympatyczny, usynlig pm. niewidoczny; ~het m. niewidoczność.

usommelig pm. nieprzyzwoity, niemoralny

usśrlig pm. nie do zranienia, ut ps. na zewnątrz, poza. utad ps. na zewnątrz. utadvendt pm. otwarty; ekstrawersyjny.

utakknemlig pm. niewdzięczny; ~het m. niewdzięczność, utakt m. nietakt, utallig pm. niezliczony, niepoliczalny, utarbeide cz. wypracować, wyrobić; ~lse m. wypracowanie. utarving m. jur. spadkobierca zwyczajny.

utbasunere cz. rozgłaszać, utbe seg cz. prosić się o. utbedrings lan n. pożyczka na renowację; ~plan m. plan renowaqi; ~tilskudd n. zasiłek na przeprowadzenie renowacji, utbetal e cz. wypłacić; ~ing m. wypłata.

utbre cz. rozpowszechnić; ~delse tn. rozpowszechnienie dt pm. rozpowszechniony, utbrudd n. wybuch, utbrukt pm. zużyty, utbryte cz. (si) wykrzyknąć; (bryte ut) wybuchnąć, utbud n. ekon. podaż, utbytte n. merk. zysk; cz. wyzyskiwać.

utdanne cz. nauczać, kształcić;

~lse m. edukacja, wykształcenie. Utdannings- og forskningsdepartementet, Det Kongelige utdannings- og forskningsdepartement Ministerstwo Nauki i Badań Naukowych.

utdannings|nivż n. poziom nauczania; ~stipend n. stypendium na kształcenie; ~stonad m. zasiłek na kształcenie; --sokende pm. ubiegający się o przyjęcie do uczelni, utdelie cz. rozdzielać; ~ing m. rozdzielanie, utdrag n. wyciąg, utdype cz. wyjaśnić szczegółowo, utdodd pm. wymarły, ute ps. na zewnątrz, utearbeid n. praca na wolnym powietrzu; praca poza domem, utebli cz. nie przyjść. uteblivelsesdom m. jur. wyrok wydany zaocznie, utekontakt m. pracownik pogotowia społecznego, utelate cz. zaniechać. uteliv n. życie na wolnym powietrzu; życie poza domem.

utelukke cz. wykluczyć, wyłączyć; ~nde ps. wyłącznie; ~t pm. wykluczony, wyłączony, pominięty, uten pi. bez, oprócz, utenat ps. na pamięć, utenbys pm. & ps. poza miastem, utenfor ps. na zewnątrz; poza. utenfra ps. z zewnątrz, utenkelig pm. nie do pomyślenia, utenlands ps. za granicą, utenłandsk pm. zagraniczny, obcokrajowy; ~ bakgrunn m. pochodzenie cudzoziemskie; ~ opprinnelse m. pochodzenie cudzoziemskie; ~ representant m. przedstawiciel zagraniczny; ~ statsborger m. cudzoziemiec, utenom ps. na zewnątrz; gk ~ omijać.

utenomsnakk n. rozmowa nie na temat.

utenpa ps. na zewnątrz; pm. zewnętrzny.

utenriks pm. zagraniczny. Utenriksdepartementet, Det Kongelige utenriksdepartement

n. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, utenrikshandel m. handel zagraniczny.

utenriksminister m. Minister spraw zagranicznych, utenriksstasjon m. placówka dyplomatyczna, utenrikstjeneste m. służba dyplomatyczna, uterus m. anat. macica, utestengt pm. zamknięty na zewnątrz; wykluczony, utest&ende n. należność; ~ fordring m. wierzytelność, utett pm. (lekk) przeciekający; nieszczelny.