94284401 djvu

424 K. W. MAJEWSKI

strzej zarysowany wytwarza rogówka, która działa jako zwiercia-dełko wypukłe. Jest to obrazek prosty, urojony i pomniejszony. Drugi obrazek, który pochodzi od przecTiilej powierzchni soczewki, posiada te same zasadnicze znamiona, tylko, że jest znacznie bledszy i mniej wyraźny niż tamten. Jest on znacznie większy od obrazka rogówkowego, ponieważ przednia powierzchnia soczewki ma słabszą krzywiznę (dłuższy promień) niż rogówka. Trzeci obrazek, jeszcze bledszy i mniej wyraźn}^ niż drugi, pochodzi od tylnej powierzchni soczewki działającej jako zwierciadło wklęsłe, jest

Obraz w zwierciedle wypukłem.

zatem rzeczywisty i prosty (nieodwrócony). Do obrazków Pur-kinje-Sansona powrócimy jeszcze w rozdziale o akomodacyi. Na razie chodzi o to, aby posługując się nimi obliczyć długość promieni krzywizny rogówki i soczewki.

Wiadomo, że w zwierciedle wypukłem obraz ma się tak do przedmiotu, jak ^x/₂ promienia krzywizny zwierciadła do sumy tego promienia i odległości przedmiotu od zwierciadła. Na ryc. 151

ab : AB =    : CK, czyli O : P =    : [l -}- r)

Ponieważ r jest tu bardzo małe, a odległość przedmiotu (l)

możemy wziąć dowolnie wielką, przeto możemy zamiast l -j- r

wziąć samo l. A więc:

_n jj r j    2 10

O : 1 = ₉ : l z czego r = - _n—

Z wzoru tego widzimy, że do obliczenia długości promienia rogówki potrzeba znać wielkość przedmiotu, odległość tego przedmiotu od rogówki i wielkość obrazka przez rogówkę wytworzonego. Odległość i wielkość przedmiotu możemy wybrać dowolnie, natomiast wielkość obrazka rogówkowego musimy wymierzyć. Do tego celu służy oftalmometr podany przez Helmholtza, lub też po-