str16701 djvu

ŻYDOSTWO

IV.

Od dwóch tysięcy lat jedynem wspólnem dobrem narodu żydowskiego była jego przeszłość. Wspólna była naszemu rozsianemu po całym święcie narodowi tylko jego troskliwie pielęgnowana tradycja. Poszczególni żydzi stwarzali wprawdzie wartości kulturalne wielkiej wagi, zdawało się jednak, że naród żydowski, jako całość, nie ma już siły do przedsiębrania wielkich dzieł zbiorowych.

Pod tym względem nastąpiła teraz zmiana. Historja obdarzyła nas wielkiem i szlachetnem zadaniem w postaci udziału w rozbudowie Palestyny. Wybitni współplemieńcy oddają już wszystkie swoje siły urzeczywistnieniu tego celu. Dano nam możność zakładania ośrodków kulturalnych, które cały naród żydowski może uważać za swe własne dzieło. Żywimy nadzieję, że zdołamy stworzyć w Palesty nie przybytek własnej kultury narodowej, który przyczyni się do obudzenia Bliskiego Wschodu i jego zespolenia z nowoczesnem życiem gospodarczem i umysłowem.

Cel, przyświecający wodzom sjonizmu, nie jest polityczny, lecz społeczny i kulturalny. Społeczeństwo palestyńskie winno się zbliżyć do ideału społecznego naszych przodków, sformułowanego w pięcioksięgu, i stać się jednocześnie siedliskiem nowoczesnego życia umysłowego, ogniskiem duchowem

151