24 luty 07 (7)

Korzystamy tu z twierdzenia o trzech siłach.

W etapie drugim rozkładamy leżącą na prostej Culmana siłę C_NM na kierunki R01 oraz Pn- Siły te również tworzą układ środkowy w punkcie M i spełniają równanie

(P3.51)

C_Nm + R§1 ^+Pr1 = ⁰

Również tutaj wykorzystujemy twierdzenie o trzech siłach.

Ponieważ C_MN =-C_NM, po dodaniu równań (P3.50) i (P3.51) otrzymamy równanie równowagi sił działających na suwak 1 w postaci

P₂ +    + Rqi +P_r1=Ó    (P3.52)

Wykreślne rozwiązanie równania (P3.50), (P3.51) i (P3.52) przedstawiono na rysunku 3.39b.

Wariant B prostej Culmana

Prosta Culmana „w” przechodzi przez punkty przecięcia kierunków sił P₂ i Rqi (punkt N) oraz kierunków Roi i ^pn (punkt M), co pokazano na rysunku 3.40a.

W etapie pierwszym rozkładamy siłę P₂ na kierunek Rq₁ i kierunek NM prostej Culmana „w” zgodnie z równaniem

P₂+Roi+W_mn = Ó    (P3.53)

W etapie drugim rozkładamy siłę W_NM na kierunki P_r1 oraz Roi zgodnie z równaniem

(P3.54)

VZ_NM + Roi + P_ri = 0

Po dodaniu stronami równań (P3.53) i (P3.54) otrzymujemy ponownie równanie (P3.52). Wykreślne rozwiązanie równań (P3.53), (P3.54) oraz (P3.52) przedstawia rysunek 3.40b. Należy zauważyć, że siły Roi.Roi ^oraz pn wyznaczone wykreślnie dla obydwu wariantach prostej Culmana „c” i „w” są w oczywisty sposób identyczne.

157