280 (38)

mogę sobie powiedzieć tak: „Nic nie zrobię, żeby sobie poprawić nastrój. Obrażam się na wszystkich, w dupie mam”, i wtedy mam w dupie siebie. Będę robiła tylko to, co muszę, i będę wściekła. Nikogo nie kocham, nikogo nie lubię, życie jest do dupy. Oczywiście, mam takie prawo, mogę zapić się, zachlać, tylko po co? To moje życie. Dano mi je do dyspozycji.

Pierwszy dzień reszty mojego życia. Jak go zacząć? Możesz, na przykład, podejść do lustra. Mnie to strasznie pomaga, muszę wam powiedzieć, gdy idę do lustra, patrzę sobie w oczy i myślę: „Boże mój drogi, kto mi pomoże?”

Im bardziej patrzę, tym bardziej czuję, że jestem ze sobą, a kiedy już jestem, to mi trochę lepiej. Mogę się położyć, mogę coś dobrego zjeść, mogę sobie popatrzeć na jakiś ładny obrazek. I już mi lepiej.

Przyszła do mnie kiedyś na wakacjach gaździna i mówi: „Tak nagadałam swojemu mężowi, tak mu nagadałam, że aż się trzęsę. Jezu, jak ja się trzęsę, ja się tego boję". „A kiedyś już pani tak mu nagadała?” - pytam. „Nie”. „W takim razie teraz jest pani jak sprężyna, którą uwolniono po wielu latach zaciśnięcia. Wie pani, co się robi ze sprężyną, którą się puści wolno po tak

280 I BYĆ KOBIETĄ I NIE ZWARIOWAĆ