392 393 (4)

we w stosunku do stopnia z dzielonym obciążeniem; znaczne osłabienie harmonicznych parzystych, wnoszonych przez elementy wzmacniające; osłabienie przy dźwięk u powstającego przy zasilaniu żarzenia prądem zmiennym oraz mała czułość w stosunku do tętnień napięć zasilających. Zmniejszenie zawartości harmonicznych tętnień oraz przydżwięku jest wywołane zarówno symetrią układową gałęzi, jak również tym, że prądy wymienionych harmonicznych oraz zakłóceń przepływają współfazowo

Cs,

Rys. 7-28. Stopień inwersyjny a — o sprzężeniu katodowym; b — o sprzężeniu emiterowym

przez oporność sprzężenia, co powoduje powstanie dla nich silnego ujemnego sprzężenia zwrotnego. Do wad stopnia należy zaliczyć: dwukrotnie mniejsze wzmocnienie w porównaniu z konwencjonalnym stopniem oporowym, konieczność' stosowania dwóch elementów wzmacniających, brak symetrii napięć wyjściowych na średnich częstotliwościach    U_avu) przy jed

nakowych opornościach obciążenia obwodów wyjściowych. Tę ostatnią wadę można usunąć dobierając wartość R_ai nieco mniejszą niż R,j. Jednakże wzrasta przy tym czułość stopnia na tętnienia i zakłócenia oraz pojawia się niesymetria na większych częstotliwościach.

Stopień odwracający fazę ze sprzężeniem katodowym znajduje zastosowanie w szerokopasmowych wzmacniaczach sygnałów harmonicznych i impulsowych, w których wymagane są dobre charakterystyki częstotliwościowe i przejściowe, a mała asymetria napięcia wyjściowego jest dopuszczalna. Wykorzystuje się go tutaj jako stopień końcowy, zasilający obciążenie symetryczne oraz jako stopień przejściowy od układu niesymetrycznego do układu przeciwsobnego. W wzmacniaczach akustycznych stosuje się go jako stopień przejściowy od układu nieprzeciwsobnego do przeciwsobnego pod warunkiem usunięcia asymetrii na średnich częstotliwościach.

Oporność R_ks znajdująca się w wspólnym przewodzie katodowym stwarza ujemne prądowe sprzężenie zwrotne dla górnej lampy. Dolna lampa przedstawia układ z wspólną siatką' w stosunku do Rkt, a jej oporność wejściowa bocznikuje R_kt- Na skutek tego, ponieważ lampy są jednakowe w obu gałęziach stopnia, w katodzie górnej lampy znajduje się oporność R'_k„ określona zależnością

(7.120)

¹    1 , H-K,

Rkt    Rkt Qt~ł~R_a—

gdzie: K, i g, — współczynnik amplifikacji i oporność wewnętrzna zastosowanych lamp;

Rt- — oporność obciążenia obwodu anodowego każdej z lamp dla prądu zmiennego, równa oporności równolegle połączonych R. i R,.

Zmienne składowe prądu anodowego górnej i dolnej lampy przy doprowadzeniu na wejście stopnia napięcia sinusoidalnego U_u._e/ = U, + Uk wynoszą:

K.U.

(7.121)

“    e.+R._+R'k,

i    ^K‘^u*

*^!    e.+R._-R'k.

Napięcie U# doprowadzane do katody dolnej lampy, powstaje w wyniku przepływu prądu /„ przez i?*,

U_k

^K.^u.^R'k.

Pt+Rt+Rlu

(7.122)

393