404

26. IZOLATORY 404

Tablica 26.11. Dobór izolatorów liniowych pod względem wytrzymałości mechanicznej, wg [26.8]

26. IZOLATORY 404

Tjp

izolatora

i

Stojące

Wiszące kołpakowe Wiszące pniowe i długo pniowe

ObC i ąie n ic o b t ic zcni owe Rodź aj wy l rzy izolatorów' pracujących

przelotowo odciągowo

mai ości izolatora jsko podsta* ; • wa doboru

Minimalne współczynniki bezpieczeństwa izolatorów' pracujących

przelotowe

odciągowo

Ciężar przewodu 2 sa-dżią G„_+ł

Ciężar przewód u z sa-dzią, łańcucha izolatorów, osprzętu Q_t

i Znamionowa

•    wytrzymałość ;

•    mechaniczna P_a ■

P*

a_>2

N_a

* Kategoria

| Kategoria

			linii*			linii*
Naciąg oblicze niowy	Znamionowa wytrzy m ałoś ć cle k tro m ec ha-	j>łOI	i	TT	Ptm	I	II —
W. — a, Jc	nic zna Ptm	Q.	3	"2.3	N, "	3	2.5
	Obciążenie ■ probiercze Ppi	^pr.. > Q> '	2,3	1.8	K ~	2.3	1,8

żej 110 kV«

Tablica 26.12. Dobór izolatorów stacyjnych pod względem wytrzymałości mechanicznej, wg [26.8]

Wsporcze i przepustowe

Znamionowa wytrzymałość mechaniczna P_a

B

a.    Ciężar przewodów z sadzią Gp + t lub naciąg obliczeniowy

K

b.    Parcie wiatru W

c.    Dla obciążeń krótkotrwałych uwzględnić dodatkowo siły dynamiczne F od prądów zwarciowych

A — suma obciążeń z punktów a) j b) w zależności od usytuowania izolatora

B — dla obciążeń krótkotrwałych suma obciążeń z punktów a), b) i c>

Typ izolatora	Obciążenie obliczeniowe izolatorów pracujących		Rodzaj wytrzymałości jako podstawa	Minimalne współczynniki bezpieczeństwa izolatorów
	przelotowo	odciągowo	doboru	przelotowo	odciągowo
Wiszące kołpakowe	Ciężar przewodów z sadzią, izolacji, osprzętu i aparatu zawieszonego na łańcuchu Qa	Naciąg obliczeniowy Np ^=	Znamionowa wytrzymałość elektromechaniczna FtIfl	— >4,0 Q.	pta — - & 4,0 N.
Wiszące pnio we i długopnio* we			Obciążenie probiercze Pęt	^F” > 2,5 G„	— > 2,3 N.

przy czym: i'i, i'i — największa wartość chwilowa prądu zwarciowego w pierwszym i drugim przewodzie szynowym, kA; i„ — wartość udarowego prądu zwarciowego (dla zwarcia odpowiednio: jedno-, dwu- lub trójfazowego), kA; a — odstęp między osiami sąsiednich przewodów szynowych, cm; / — odległość między punktami mocowania szyn do izolatorów, cm; k — współczynnik uwzględniający zbliżenie i kształt szyn: dla przewodów szynowych jednopasmowych z szyn sztywnych płaskich odczytuje się z wykresu na rys. 14.3; dla innych szyn k = 1.

i

C,

ł

$111	, £

fTT~T

<s	2 r	/ /
^ ,!	-—
»}	i r	3 Ą
	■

Rys, 26,10, Siły przenoszone przez szyny na izolatory: a) izolatory Rys, 26.11. Sprowadzanie siły pracujące przcłotowo; b) izolatory pracujące krańcowo    do górnej podstawy izolatora

1 - szyna, 2 — izolator przelotowy, i — izolator krańcowy

Siły działające na szyny przenoszą się na izolatory. Siłę F, działającą na izolatory pracujące przelotowo (rys. 26.1 Oa) można wyznaczyć wg wzoru

F_r = l-(F_l+F₂)m_F    (26.4)

a działającą na izolatory pracujące jako krańcowe (rys. 26,I0b) — wg wzoru

F, = y Fm_r    (26.5)

w których m_r — współczynnik wynoszący dla prądu stałego 1, natomiast dia prądu przemiennego odczytany z wykresu na rys. 14,5.

Dla izolatora przepustowego oblicza się siły z każdej jego strony osobno wg wzoru (26.5). W przypadku rozciągania lub Ściski nia izolatora siła F, bezpośrednio wchodzi jako składnik sumy obciążeń B (tabl. 26.12).

Wartość siły F_r należy każdorazowo sprowadzić do górnej podstawy izolatora (rys. 26.11) wg wzoru

K-Pr-^    (26.6)

fi i

Wtedy jako składnik sumy obciążeń B wchodzi siła F,.

Dobór izolacji do warunków za brud żeni owych polega na określeniu strefy za brud ze ni owej oraz dostosowaniu izolacji do wymagań w tej strefie. Teren kwalifikuje się do odpowiedniej strefy za brud żeni owej na podstawie następujących kryteriów;

— bezpośredniego (tabl. 26.13), będącego kryterium podstawowym (polegającym na oceąie zanieczyszczenia atmosfery na podstawie wyników pomiarów wykonywanych przez okres co najmniej jednego roku);