44 45

5.    Cholera jasna! [ndm] NP Ty zawsze musisz wszystko zepsuć, cholera jasna! || Po co tam leziesz, cholera jasna, chyba guza szukasz! fi Ja też o, kocham — cholera jasna —- odparta. (JI Hotel 398)

6.    cholera kogoś w bok! [ndm, nowe] NP Cholera go w bok, nie bę<ju z nim gadał! || Niech się odpieprzą ode mnie, cholera ich w boki □ Bog-Waw: 72

7.    Do cholery! [ndm] NP Gdzie jest cukier, do cholery! || No ale komuś do cholery, trzeba wierzyć. (WŁ Lep 25) || Do cholery, widzę, że jednak chcecie bójki. (JH Par 85) □ SJPSz, Skór

8.    Do ciężkiej cholery! [ndm] NP Co on sobie myśli, do ciężkiej choleryj || Czy ty musisz ciągle czegoś szukać, do ciężkiej cholery!

9.    Do jasnej cholery! [ndm] NP Czy to ja mam za wszystko odpowiadaj do jasnej cholery? || Zawsze musisz, do jasnej cholery, coś kombinować. || Nawet teraz nie słuchasz, do jasnej cholery! (WW Pt 358) □ SJPD, SJPSz, Skór

10.    W cholerę! [ndm] NP W cholerę, nie idę na egzamin. || W cholerę! Zjeżdżasz czy nie?

11.    W cholerę jasną! [ndm] NP Długo jeszcze, w cholerę jasną, będziecie tak rzępolić? || Przestańcie się tu pieprzyć, w cholerę jasną!

Jako wyzwiska używane są jednostki: 1, 5.

cholerny

Cholerny świat! [ndm] przekl. NP Cholerny świat! Zawsze muszę przegrać || Cholerny świat! Czy on codziennie musi hałasować? || Nic mi się w życiu nie udaje. Cholerny świat! □ SJPD, SJPSz

cholewa przekl., eufem.

1.    Cholewa! [ndm] NP Cholewa! Co za cymbał! || Czego on, cholewy znów chce ode mnie? || Cholewa! Jaka fajna cipka! || Gdzieś, cholewą posiałem okulary. □ Dąbr: 186

2.    Cholewa jasna! [ndm] NP Jakiś narkoman, cholewa jasna, zamknął się w naszym kiblu. || Czy on nie rozumie, cholewa jasna, co się do niego mówi?

3.    Do cholewy / ciężkiej cholewy / jasnej cholowy! [ndm] NP Co S stało z nożyczkami, do cholewy! || Dlaczego, do ciężkiej cholewy, nigdy nie chcesz mnie wysłuchać? || Przestańcie, do jasnej cholewy, skakać sobie do oczu!

Choroba przekl., eufem.

1.    Choroba! [ndm] NP Nie masz, choroba, przypadkiem karty magnetycznej? || Czy ona, choroba, naprawdę nie może posiedzieć przez chwilę sama?

2.    Choroba jasna! [ndm] NP Dlaczego, choroba jasna, nie powiedziałeś mi prawdy? || Choroba jasna, czy ty na pewno nigdy nie czułaś nic do mnie?

chromolić

Ja (cię) chromolę! [główny akcent zdaniowy na ja, ndm] przekl., przejaw stanu ekscytacji, eufem. NP Ten Murzyn to dopiero miał fujarę, ja cię chromolę. || Ja chromolę, zanim żeśmy się połapali, mamy więcej gołębi niż miejsca w gołębniku. (WW Pt 15) || Patrzałki wychodziły mi na zewnątrz, raz w życiu oglądałem taki cyrk, ja chromolę! (WŁ Dobry 38) □ Kieł

Chrystus

(O) Chryste / Chryste Panie! [ndm] przekl. NP Te mężatki! Chryste, gdybyś ty zobaczył te wszystkie zamężne dupy, które tu przychodzą, pozbyłbyś się złudzeń. (HM Zwr 132) || Chryste, cały ten rwetes tylko dlatego, że zjadłem budyń czekoladowy tego smętnego tłuścioćha? (PR Komp 86) || O Chryste Panie, czy ty musisz tak wrzeszczeć?

O Zob. ponadto: Jezus 2, rana 2

chrzanić

Ja (cię) chrzanię! [główny akcent zdaniowy na ja, ndm] przekl., przejaw stanu ekscytacji, eufem. NP Ja chrzanię, jakie bombowe kozaczki! || Ale się dziś odwaliłaś, ja cię chrzanię! || Co za wspaniała orkiestra, ja cię chrzanię!

Chu) wulg.l

1. chuj [l.p.: D,B -a, l.mn.: M,B -e] ‘członek męski’ NP Ekshibicjonista wyciągnął chuja w autobusie, na oczach tłumu. ||... byłem człowiekiem wolnym, byłem zależny tylko od siebie samego, byłem niewolnikiem mego serca, mego chuja, moich jelit i płuc... (WŁ Dobry 300) || Masz chuja jak mokra skarpeta i jeszcze mi wmawiasz, że to moja wina? — mówiła Jolanta. (JI Hotel 369) || Chwyciła mego chuja mocno i łagodnie, 45

44